\"Məndən yaxşı bilirsiniz, Musiqili Teatrda nələr gedir\"

- İlham müəllim, bu yaxınlarda Azərabaycan Dövlət Akademik Opera və Balet Teatrının səhnəsində "Arşın mal alan" tamaşası oynanıldı və siz bu tamaşada Soltan bəy obrazını canlandırdınız. Bunu sizin üçün yenilik hesab etmək olarmı? 

- Bu, bilavasitə Dövlət Opera və Balet Teatrının layihəsidir. Teatrın direktoru, əməkdar incəsənət xadimi Akif Məlikov, baş rejissor, əməkdar incəsənət xadimi Hafiz Quliyev təklif olundu. Təkcə Azərbaycanda yox, dünyanın hər yerində opera teatrları öz tamaşalarında belə yeniliklər həyata keçirirlər. Bu dəfə də "Arşın mal alan"da Soltən bəyə məni dəvət etdilər. Martın 15-də tamaşanın premyerası oldu. May ayında növbəti dəfə oynayacağıq. 

- Belə bir təklif olunanda tərəddüd etmədiniz ki?

- Mən Azərbaycanın bir çox teatrlarında çalışmışam. Otuz ilə yaxın Akademik Milli Dram Teatrında, hazırda Dövlət Musiqili Teatrında, Hüseynağa Atakişiyevin Gənclər Teatrında işləmişəm, eyni zamanda "İlham" miniatür teatrının yaradıcısıyam. Yadımdadır ki, 1990-cı ildə məni Musiqili Teatrın rus bölməsinə dəvət etdilər. Eduardo De Filipponun "Filumena Marturano" əsərində Dominiko Sorianonu Cənnət Səlimovanın quruluşunda oynadım. Bir çox teatrlara dəvət olunmağım, rollar oynamağım Allah tərəfindən mənə verilən şansdır. Bu tamaşa da klassikadır. 2005-ci ildən çalışdığım Dövlət Musiqili Teatrının demək olar ki, bütün tamaşalarında oxuyuram, rəqs edirəm. Burada da Soltan bəyin bir-iki ifası var. Tamaşanın dirijoru, əməkdar artist Əyyub Quliyevlə məşq elədik. Teatrın sağlam kollektivi var. Elə bil mənim doğmalarımdır. Gülçöhrəni oxuyan Dinara Babayeva, həmçinin Fərid Əsgərov uzun illər Dövlət Musiqili Teatrında işləyib. Xalq artistləri Fidan Hacıyeva, Gülyaz Məmmədova, bizim teatrdan dəvət edilmiş Ələkbər Əliyev də mənimçün yad insanlar deyillər. 

- Məşqlər nə qədər davam etdi?

- Ay yarım məşq etdik.

- Elə də uzun məşq prosesi olmayıb...

- Çünki tamaşada yeni olan mən idim. Məndən əvvəl bu tamaşada Soltan bəyi rəhmətlik Yaşar Nuri oynamışdı.

- Yaşar Nuridən sonra bu rolu oynamaq da məsuliyyətdir.

- Özüm haqqında nə deyə bilərəm. Tamaşaya baxanlar fikirlərini deyə bilərlər. Bu tamaşa haqda teatrşünas Çingiz Ələsgərlinin də yazısı var. 

- Bəzən bir aktyorun digər teatrda tamaşa oynaması narazılıqlara səbəb olur. Necə düşünürsünüz, teatrların sənət mübadiləsi olmalıdırmı?

- Dünyanın hər yerində sənət mübadiləsi var. Digər teatrın aktyorları da gəlib Musiqili Teatrda tamaşa oynayırlar. Əksinə, bu, tamaşaçı marağını artırır. Tamaşaçı üçün maraqlıdır ki, bu aktyor burada nə edəcək? Tamaşaya sanki yeni qan vurulur.

- Söhbətin əvvəlində bildirdiniz ki, bir sıra teatrlarımızda işləmisiniz. Gələcəkdə sizi Opera və Balet Teatrının səhnəsində mütəmadi görə bilərikmi?

- Xarakterik obraz olsa, qəbul edərəm. Rol uyğun olmalıdır.

- İstərdim bir az da Musiqili Teatrdan danışaq...

- "Dəyərəm min cavana", "Ər arvad", "Qısqanc ürəklər" tamaşasında, öz hazırladığım "Amerikalı kürəkən"də oynayıram. Üç ildir ki, bir libretto yazmışam. Sabit Rəhmanın "Əliqulu evlənir" komediyasın əsasında yazılan librettodur. Şeirləri Baba Vəziroğlu yazıb, musiqisi Oqtay Rəcəbovundur. İki ildir teatr pul tapa bilmir ki, bunun dekorlarını hazırlasın.

- Axı bildiyimə görə, teatr dövlət sifarişli tamaşalar hazırlayır...

- Deyirlər ki, çətindir, maliyyə sıxıntıları var, bir az döz. Amma təsəvvür edin ki, "Hicran"dan sonra Sabit Rəhmanın heç bir komediyası Musiqili Teatrda səhnələşdirilməyib. Qırx ilə yaxın vaxt keçir. Amma indi mahnı mətnləri, musiqi, libretto hazırdır, mən də sağam, Oqtay Rəcəbov da (gülür). Amma bilmirik, sabah başımıza nə gələcək.

- Belə anladım ki, maliyyə sıxıntılarına görə teatrda yaradıcı durğunluq var.

- Əvvəlki repertuardır, bir də belə də... Siz məndən yaxşı bilirsiniz, orada nələr gedir. 

- Son illərdə Musiqili Teatrın bir sıra tanınmış simaları-Gülnar Salmanova, Lütfiyyə Səfərova, Xanım Qafarova, Elçin Həmidov vəfat etdilər. Onlardan sonra teatrın truppası "kasıblamış" görünmür ki?

- Azərbaycanda aktyor baxımından bunların hər birinin öz obrazı vardı. Amma yeni nəsil də var. Bu saat onlarla tələbələrim var ki, teatrda mənimlə tərəf müqabilidirlər. Gültac Əlili, Gülnarə Əzizova, Səməd Xasıyevin adını çəkə bilərəm. Hazırda repertuar adını çəkdiyim tələbələrimin çiynindədir. Bu, estafetdir. Hər zaman estefati təhvil verməyə hazır olmaq lazımdır.

- Müsahibələrinizin birində demisiniz ki, Azərbaycanda yaxşı seriallar çəkilmir. Buna görə seriallara çəkilmirsiniz, yoxsa dəvət etmirlər?

- Hələ belə bir təklif olmayıb. Həm də seriallarda elə qonorar verirlər ki, adam ora çəkilməyə utanır. Ora kim gedib çəkilər? Serialları peşəkar rejissorlar çəkərlərsə, böyük məmnuniyyətlə çəkilərəm.

- Belə deyirlər ki, serial ciddi, qalıcı iş deyil. Ona görə də peşəkar rejissorların bu işə vaxt ayırmağı real deyil.

- Bəs onda peşəkar aktyor niyə gedib çəkilməlidir? Mənim televiziyalarımızın arxivində kifayət qədər tamaşalarım, verilişlərim var. Amma ajiotaj yaradacaq ssenari olarsa, məndən bəhrələnmək istəyərlərsə, razılıq verərəm.

- Həm də pedaqoqsunuz...

- İyirmi ildir Mədəniyyət və İncəsənət Universitetinin musiqili teatr aktyoru kafedrasının müdiriyəm. 

- Soruşmaq istədiyim budur ki, aktyor kimi səhnədə tək özünə cavabdeh olmaq daha asandır, yoxsa tələbə hazırlamaq, onları teatra gətirib dəstək olmaq? 

- İstedadlı tələbələrə həmişə kömək etmək lazımdır. Kömək edə bilmiriksə, gərək mane də olmayaq (gülür). 

- Mane olanlar da var?

- Mane olanlar həmişə olub (gülür).

İntiqam VALEHOĞLU
Ölkə.Az