"Müəllimə dedim ki, Qreta, gəl çantamı aç, kotletimi ver, yeyim"

 Təbii ki, bu günlə bağlı hər kəsin az da olsa, müəyyən xatirəsi var. Bəs sənət adamları, tanınmışlar ilk dərs gününü necə xatırlayırlar?

"Ölkə.Az" onların xatirələrini olduğu kimi diqqətinizə çatdırır. 

Xalq artisti Şahnaz Haşımova: "Birinci sinfə 1964-cü ildə Gəncədə, rus bölməsinə getmişəm. 39 nömrəli məktəbdə oxuyurdum, sinif rəhbərimiz qonşu idi. Heç vaxt bu barədə məndən soruşulmadığına görə danışmamışam. Amma yeri gəlmişkən, çox maraqlı və gülməli xatirəmi danışacağam. Anam çantama çörəyin arasında kotlet qoymuşdu. Nə biləydim axı müəlliməni dərsdə adıyla, soyadıyla çağırmaq lazımdır. Birdən acdım. Dedim ki, Qreta, gəl mənim çantamı aç, kotletimi ver mən yeyim (gülür). O da cavan idi, güldü. O da gəlib çantamı açdı, kotlet-çörəyimi verdi, oturdum kirimişcə yedim. Elə bil ki, belə də lazımdır. Həmişə bu əhvalat yadıma düşəndə çox gülürəm. İnanın ki, ürəyim açıldı. Doqquzuncu sinifdən sonra musiqi təhsili, ardınca idarəetmə üzrə təhsil aldım. Bir neçə təhsilim var. Sonda övladları orta məktəbə gedən, uşaqları ali məktəbə daxil olan valideynləri, nənələri, babaları də təbrik edirəm. Allah valideynlərə övladlarının ən xoş günlərini görməyini nəsib etsin. Vətənimizə layiqli pvlad olsunlar. Mənim də altı nəvəm var. Onların dördü məktəblidir".

Əməkdar artist Cavanşir Məmmədov Cavanşir Məmmədov:

"Birinci sinfə Naxçıvanda, Şərur rayonunda getmişəm. Altıncı sinifə qədər orada oxumuşam. Amma ilk dərs günü yadımda qalmayıb. Altıncı sinifdə Bakıya köçmüşük. Burada Bakının ən böyük məktəblərindən olan 132 nömrəli məktəbdə oxumuşuq. Bəxtiyar Vahabzadənin oğlu İsfəndiyar da bizimlə bir sinifdə oxuyurdu. Sonra da mikrorayonda bizə ev verdilər. orada da 11 nömrəli məktəbdə oxumuşam. Həmin məktəbdə Avropa çempionu Telman Paşayevlə bir sinifdə oxumuşuq". 

Müğənni Fədayə Laçın: "Birinci sinifə 1982-ci ildə Laçın rayonu, Alxaslı kənd orta məktəbində getmişəm. Bacım İlahə məndən üç yaş böyükdür. O birinci sinfə gedəndə ağladım ki, mən də gedirəm. Aparıb bacımın sinifində qoymuşdular. Mən də İlahəylə məktəbə gedirdim. Kitaba da "dıbıt" deyirmişəm. Deyirmişəm ki, "dıbıtımı verin" (gülür). Rəhmətlik Saday müəllim var idi. Mənə dedi ki, sən dur get evə. Kənd yeridir də, evlər yaxındaydı. Evə ağlaya-ağlaya gəldim. Öz məktəbə getməyim də əla xatirimdədir. Orta məktəbdə altıncı sinfə qədər əlaçı idim. Dördüncü sinifdən imtahanlar verirdik. Kim əlaçı olurdusa, imtahanlardan azad edilirdi. Səkkizinci sinifdən Bakıya gəldik. Burada müəllimlər məni tanımırdı, yad mühit idi deyə, qiymətlərimə təsir elədi. Məktəbi də yaxşı qiymətlərlə bitirim Mədəniyyət və İncəsənət Universitetinə daxil oldum. Övladı məktəbə gedən bütün valideynləri təbrik edirəm". 

Müğənni Roza Zərgərli: "Birinci sinifə Tümen vilayətinin Lapıtnaqi şəhərində getmişəm. Labıtnanqi balaca şəhərdi, cəmi bir məktəb var idi. İlk dərs günüm də yadımdadır. Birinci sinifə 1986-cı ildə getmişəm. İlk dərs günü saçımda ağ rəngli böyük bant, əynimdə ağ önlük, ağ corablar, dizimə qədər corablar, qara "basanoşka" var idi. Çox xoşbəxt idim, məktəbli olmaq istəyirdim. Düşünürdüm ki, böyümüşəm. Biz həmin ilin on birinci sinifləri ilə yan-yana durmuşduq. Düşünürdüm ki, bir-iki ilə onlar boyda olacağam. Beşinci sinifdən sonra Şəmkirdə 4 npmrəli məktəbin rus bölməsində oxumuşam. Orada da məktəbə pioner qalstuku ilə gedirdim. Artıq SSRİ dağılmışdı, Azərbaycan müstəqil idi. Ancaq həmin qalstukun mübarizəsini də aparmışam. Bu haqda "Sibir çiçəyi" kitabımda da yazmışam. 

Tümendə əvvəlcə "oktyabrenok" olduq. Birinci, ikinci və üçüncü olmaq var idi. Ardınca qrupla pioner olurdun. Mən birinci qrupda pioner oldum və bununla fəxr edirdim. Birinci qrupda altı nəfər idik. Hazırda həmin altı nəfərin dostluğu davam edir. Dördü rus, biri tacik, bir də mən idim. Ən yaxın rəfiqəm Tatyanadan savayı hamımız o şəhərdən köçmüşük. Hətta bu yaxınlarda məktəbimin şəklini də göndərmişdi".

Dövlət Musiqili Teatrının tanınmış aktyoru Elçin İmanov:

"Mən Yardımlının kəndində birinci sinifə getmişəm. Orada şəhər məktəblərindəki kimi belə təmtəraqlar olmurdu.  Amma çox sevinirdim. Sevinirdim ki, yazı yazmağı öyrənəcəyəm. Ən əsas da ata, ana sözlərini yazmağı çox arzulayırdım. İlk dəfə sinifə girəndə həyəcandan dizlərim əsirdi.. Yaxşı ki müəllimimiz bütün uşaqları tanıyırdı deyə adımızı soruşmadı (gülür). Yəqin ki cavab verə bilməyəcəkdim. Yeri gəlmişkən ilk dəfə məktəbə gedən bütün uşaqları təbrik edirəm".

Hazırladı: İntiqam VALEHOĞLU
Ölkə.Az