Muğamın Kriştianu Ronaldusu

İntiqam VALEHOĞLU

Dünən Alim Qasımov 61 yaşını tamam elədi. Sənəti, sənət yolu, şöhrəti, ustadlığı, tələbələri barədə nəsə demək üçün onun oxuduqlarının ən azı otuz faizini başa düşmək lazımdır. Hərçənd ki, bu gün də onun oxuduqlarını qəbul etməyən, "indeyski" boğazlar etdiyini düşünənlər var. Əslində, bunun özünü də normal qəbul etmək lazımdır. Çünki Qasımov yüz illərlə qoyulmuş qaydalara bir neçə ilin içərisində özünəməxsus şəkildə "əl gəzdirməyi" bacardı. Bura təkcə ifa tərzi deyil, səhnədəki maneralar, əl-qol hərəkətləri də daxildir... 

Onu maraqlı edən xüsusiyyətlərdən biri də özündən əvvəl yaşayıb yaratmış heç bir sənətkarla müqayisə edilməməsidir. Kimsə Alimi Cabbar Qaryağdıoğluyla, Xan Şuşinskiylə, Keçəçioğlu Məhəmmədlə, Seyid Şuşinskiylə müqayisə edə, bənzədə bilməz. Ancaq o da şübhəsizdir ki, Alimin ifasında Seyid də var, Cabbar da, Xan da... Sadəcə, özü kimi, öz tərzində var bu əfsanələr Alimin ifasında. Nəysə, otuz faizlik limitimizi keçməyək...

Sadəliyi, yeri gələndə çılğınlığı, auditoriyanın məhəbbətini qazanmaq bacarığı ilə bəzən Kriştianu Ronaldunu xatırladır. Yəqin ki, bu bənzətməyə gülənlər, hətta qəşş edənlər də oldu. 

Ancaq mənə görə o, muğamın Kriştianu Ronaldusudur. Çünki muğamın beşiyi hesab edilən Qarabağdan olmasa da, o boyda sənətkarın içində adından söz etdirə bilir. Eynən Ronaldu kimi. O da nə futbolun yarandığı İngiltərədən, nə də ən böyük futbolçuların yetişdiyi Braziliyadan deyil. Lakin bu gün futbol deyiləndə ağıla iki ad gəlirsə, biri mütləq ki, Ronaldudur.  

Ustad sənətkarlardan hansısa deyib ki, xanəndə iyirmi yaşdan otuz yaşa qədər öyrənir, otuz yaşdan əlli yaşa qədər oxuyur, əllidən altmışa təcrübə hesabına vəziyyətdən çıxır, altmışdan sonra isə yola verir. Amma inanaq ki, muğamın Ronaldusu 61 yaşından sonra da OXUYACAQ!