Mətn ölçüsü:
  • 100%

Müsavat və AXCP-nin fəaliyyəti Azərbaycanın beynəlxalq imicinə zərbə vurmaqla gəlir əldə etmək olub

Necə deyərlər, zaman ən böyük və ədalətli hakimdir. Bütün qaranlıq görünən və vaxtında dərk edilməyən məsələlərə işıq salıb, aydınlıq gətirən zamandır. Ona görə də zaman ən böyük və ədalətli hakim hesab olunub. Bu fikir bu gün özünün əsas hədəfi  və məramı Azərbaycanda demokratik dəyərlər, qanunun aililiyi,  dövlətin  hərtərəfli inkişafını dəstəvuz edən müxalifət düşərgəsinə də aiddir. Zaman keçdikcə bəlli oldu ki, bəzi müxalifət partiyalarının liderlərinin əsas məqsədi heç də ölkədə qanunun aliliyinin, demokratiyanın, iqtisadi-sosial inkişaf  deyil, əslində bu ad altında öz  gələcək rahat həyat şəraitlərini təmin etmək olub. Alman polisinin Azərbaycanın müxalif düşərgəsinə məxsus  saxta mühacir alveri ilə bağlı saxladığı şəxslərdən sonra bu çılpaqlığı ilə ortaya çıxdı və geniş cəmiyyət kütləsi bundan agah oldu. Baxmayaraq ki, ölkədən saxta mühacir biznesi müxalifət düşərgəsində hələ 90-cı illərin ortalarından başlayaraq vüsət alıb.  Necə deyərlər müxalifət liderləri  saxta mühacir biznesindən istifadə edərək özlərinə mütəşəkkil şəbəkə yaradaraq, yaxşı gəlir əldə ediblər.

Əslində müxalifət liderlərinin, xüsusən də Müsavat və AXCP-nin  ötən müddət ərzində fəaliyyəti Azərbaycanın beynəlxalq imicinə zərbə vurmaq, beynəlxalq təzyiq altında saxlmaqla gəlir əldə etmək olub. Belə ki, həmin düşərgənin liderləri əslində bir  güllə ilə bir neçə “dovşan vurmağa” çalışıblar və müəyyən mənada məqsədlərinə də nail olublar. Deyə bilrəsiniz necə?

Müxalifət bir yandan özlərini millətin xilaskarı obrazını formalaşdırmaq, ölkədə qanun aliliyi, demokratiyanın, söz və fikir azadlığı, vətəndaşların sərbəst toplaşma hüququnun  bərqərar olması adı altında  kütləvi aksiyalar və digər müxtəlif tədbirlər keçiriblər. Və çalışıblar ki, kütləvi aksiyalar polislə qarşıdurma şəraitində keçsin. Bunu etməklə adı çəkilən partiyalar guya ölkədə demokratiyanın boğulduğunu bəhanə gətirərək  xarici donorlardan maliyyə alsınlar, həm də Azərbaycan haqqında mənfi imic formalaşdırsınlar. Çünki onlar yaxşı anlayırlar ki, xarici donorlar və erməni lobbisi ancaq Azərbaycan haqqında mənfi imic formalaşdıranda “səxavət kisəsinin” ağızını açır.

Bunu etmək üçün hətta icazəli aksiyalarda belə bacardıqca aksiya iştirakçıları ilə polis arasında daha çox qarşıdurma yaransın. Hətta polis aksiya iştirakçılarına  fiziki xətər yetirsin. Bunun üçün müxtəlif təxribatlara əl atıblar. Sonda aksiyada  polis və hüquq-mühafizə orqanları tərəfindən təzyiqə məruz qalmışların  adlarının  yerli və xarici media orqanlarında  çap olunmasına çalışırdılar. Və mediada bir çox hallarda heç aksiyaya aidiyyatı olmayan insanların adı  hallanırdı. Bu həm onlara xarici “donorlar”dan, həm daxildə hakimiyyəti zəiflətmək üçün alışan qüvvəlrədən pul almaq üçün istifadə olunurdu, həm də  mühacir ixracı üçün ən gözəl vasitə idi. Ona görə də müxalifət bir güllə ilə bir neçə “dovşan” vurmağa çalışırdı. Artıq 2000-ci illərin əvvəllərində müxalifətin mühacir ixracı və biznesi geniş vüsət aldığından müxalifət düşərgəsinə aidiyyatı olmayanların öz həyat şəraitini daha da yaxşı qurmaq üçün Avropaya daha rahat yolla getməsi üçün bir tramplin rolunu oynamağa başladı.  Çünki müxalifət partiyasına aidiyyatı olmayan insanlar  aksiyalarda, xüsusən də icazəsiz aksiyalarda, seçki ərəfəsində daha çox “fəallıq” nümayiş etdirməyə başlayırdı. Bir daha qeyd edirəm ki, hətta icazəli aksiyalarda  polislə açıq qarşıdurmaya gedərək ya onları saxlayaraq barələrində inzibati cəza kəsilməsinə, ya da polisin onlara zor işlətməsinə nail olmağa çalışırdı. Bu anları da bacardıqca fotokadrlara çəkdirirdilər. Hətta bunun üçün həmin insanlar yanında xüsus fotoqraflar və yaxudda mobil telefonlardan istifadə edirdilər.

Bundan sonra müxalifət partiyasının biri ilə, xüsusən də Müsavat və AXCP-dən pulla vəsiqə və digər lazımi sənədlər alaraq Avropaya üz tuturdu.  Bu yolla orada “siyasi mühacir” statusu alaraq digər istəklərini reallaşdırırdılar. 

Bununla bağlı  müxalifət liderlərinə iradlar  və etirazlar olsa da, onlar əks həmlə ilə bu fikri səsləndirənləri yaxın ətrafları ilə linç etməyə çalışırdılar.  Sadə “obıvatel”ə isə guya onlar şər atıldığını iddia edərək, bu oyundan təmiz çıxmağa çalışırdılar. Ancaq  Alman polsinin saxta mühacir və sənəd  biznesi ilə bağlı Müsavat Partiyasının  bir neçə üzvünü saxlamasından sonra onların bu siması cırıldı. Və geniş cəmiyyət kütləsi də anlamağa başladı ki, bunların əsas məqsədi ölkənin inkişafı deyil, əslində ölkəni xaosa sürükləmək,  beynəlxalq aləmdə mənfi imic formalaşdırıb, düşmənlərdən maddi dəstək almaq  və ən nəhayət mühacir biznesi ilə məşğul olaraq rahat gələcəklərini təmin etmək olub.

Mürtəza
Ölkə.Az