Mətn ölçüsü:
  • 100%

NASA əməkdaşından şok etiraf

Sirr deyil ki, dünya bir neçə dəfə nüvə müharibəsinin bir addımlığında olub. 1940-cı illərin sonunda ABŞ-ın atom bombasına olan monopoliyası, 1962-ci ilin oktyabr ayında Karib böhranı və bir neçə hadisəni qeyd etmək olar. Bir çoxları düşünür ki, siyasətçilərin müdrikliyi və soyuqqanlılğı Yer planetini fəlakətdən xilas edib. Amma mövcud olan bir hipotezə əsasən, məsələyə yadplanetlilər də qarışıb.

“Ölkə.Az” bu gün bu hipotezi oxucuları ilə bölüşəcək.

Poliqon üzərində uçan boşqab

Atom bombası kəşf edildikdən sonra uçan naməlum obyektlər barədə məlumatlar daha intensiv daxil olmağa başladı. Nüvə arsenalı yadplanetlilərin yüksək nəzarət etdiyi ərazilərdən sayılırdı. 1945-ci ilin 16 iyul tarixində Nyu-Meksiko ştatının Alamoqordo poliqonunda baş tutan ilk nüvə sınağı zamanı səmada gümüşü rəngli uçan boşqablar qeydə alınır.

Nüvə partlayışları törədilən digər poliqonlarda da UNO-lar müntəzəm olaraq görünməyə başladılar. Bu sıraya Böyük Səhrada Fransaya məxsus Reyqan poliqonu, Amerikaya məxsus Bikini, Yeni Torpaq arxipelaqı daxil idi.

Bu ziyarətlər nəzarət məqsədi ilə edilirdi? Şübhəsiz ki, hə. Amma bəzi mütəxəssislərin fikrinə görə məhz yadplanetlilər 1940-cı illərdə ABŞ və SSRİ arasında nüvə müharibəsinin qızışmasına imkan vermədilər. Sonralar da bir neçə dəfə yadplanetlilər atom müharibəsinin qarşısını aldılar. 2008-ci ildə astronavt Edqar Mitçell bu barədə rəsmi bəyanat verdi. Edqar 1971-ci ildə “Apollon-14” kosmik gəmisi ilə Aya səfər edib.

O, gənc yaşlarından yadplanetlilərlə bağlı faktları öyrənir. Mitçell Texas ştatında, Rozuell şəhərində anadan olub. 1947-ci ildə bu şəhər yaxınlığında UNO qəzaya uğramışdı.

Astronavtın xatirələrin əsasən, məhz bu hadisə onun peşə seçimində həlledici rol oynadı. Edqar əvvəlcə hərbi-dəniz qüvvələrində pilot oldu. Sonra isə astronavt hazırlıq kurslarını keçdi və 1971-ci ildə Aya kosmik uçuş həyata keçirdi. Sonradan isə NASA-nın əməkdaşı oldu.

Dağılmış Xirosimo üzərində UNO

Xidmət sənədlərini əldə etmə imkanı və bir çox pilotlarla qarşılıqlı xoş münasibəti Mitçelə yadplanetlilər və onların davranışları barədə qeydə alınmış məlumatları toplamağa və ictimaiyyətə çatdırmağa imkan verdi. Onun gəldiyi əsas nəticələrdən biri də bu idi: “Yadplanetlilər uzun müddət nüvə silahının yaranmasını müşahidə ediblər və ondan istifadə etməklə müharibənin başlamasına icazə vermirlər”.

Mitçell fikrini belə izah edib: “Düşünürəm ki, yadplanetlilərin davranışları dünyanı nüvə müharibəsindən qorumaq cəhdi kimi qəbul edilməlidir”.

Astronavt ABŞ hərbi hava qüvvələrinə məxsus bazaların üzərində UNO görən pilot ifadələrinə əsasən bu fikirləri irəli sürürdü. Bundan başqa, səmada uçan boşqab görünən kimi nüvə başlıqlı raketlərin qurğularının sıradan çıxması barədə faktlar da var. Sakit Okean sahillərindəki bazanın əməkdaşlarından biri Mitçelə buraxılmış raketlərdən birinin yadplanetli kosmik gəmi tərəfindən vurulduğu barədə məlumat verib.

Mitçell əminliklə qeyd edir ki, UNO-lar müntəzəm olaraq təkcə ABŞ-da yox, digər ölkələrdə də yerləşən nüvə obyektlərini ziyarət edirlər. Bu bir həqiqətdir ki, bu səfərlər və ümumiyyətlə bu məsələyə aid bütün məlumatlar bir qayda olaraq məxfiləşdirilir.

Hərbçilərin etirafları

Bununla belə, məlumatlar nə qədər məxfiləşdirilsə də, bəzi mənbələr müəyyən hallarda susmurlar. Bəzi hallarda hərbçilər özləri də müəyyən etiraflar edirlər.

1982-ci ildə professor Robert Yakobs xatirələrini “The National Enquirer”də bölüşür. O, 1963-1966-cı illər arasında Kaliforniya ştatında yerləşən Vandenberq raket bazasında leytenant kimi xidmət edib. 1964-cü ilin sentyabrında “Atlas” ballistik raketinin sınaqdan keçirilməsini güclü teleskopun köməyi ilə lentə almaq barədə tapşırıq alır. 

Raketin buraxılışı uğurlu alınır və müşahidəçilərin binoklu qeyri-adi heç nə qeydə almırlar. Amma sonradan Mitçelin lentə aldığı görüntüləri yavaşladılmış rejimdə izləyəndə yuxarıdan raketin nüvə başlığına boşqaba bənzər hansısa obyektin yaxınlaşdığını görürlər. Uçan naməlum obyekt raketi müşayiət edirdi. Mövqeyini dörd dəfə dəyişdirən “boşqab” nüvə başlığına parlaq şüa ilə atəş açır. Bu atəşdən sonra raket kursunu dəyişir və Sakit okeana düşür. Raket hədəfindən yüzlərlə kilometr fərqli əraziyə düşür. “Səma qonağı” o dəqiqə yüksək sürətlə yuxarı doğru qalxır və gözdən itir. Bir il sonra Texas poliqonunda yeraltı nüvə silahının sınağı zamanı yenə də UNO peyda olur. Naməlum obyekt bir neçə saniyə havada asılı qalır və sonradan yoxa çıxır. Poliqonda isə qəribə hadisə baş verir. Raketi işə salmaq üçün qırmızı düymə basılsa da, qurğu ancaq UNO gözdən itdikdən 3.5 dəqiqə sonra işə düşür. Mütəxəssislər gecikmə səbəbini izah edə bilmirlər. Qurğuda heç bir problem və fəsad yox idi.

Bir neçə il əvvəl ABŞ hərbi-hava qüvvələrinə məxsus zabitlərin keçirdiyi mətbuat konfransında başqa bir iddia səslənir. Bu zabitlər raket bazalarında növbətçi kimi xidmət göstəriblər. Onlar dəfələrlə nüvə başlıqlarının saxlandığı anbarların üzərində UNO gördüklərini bəyan edirlər. Kapitan Robert Salas məlumat verir ki, onun növbətçi olduğu dövrdə UNO qeydə alınıb. Hadisə 1967-ci ilin 16 mart tarixində baş verib. Montana ştatında qitələrarası ballistik raket bazasında dəfələrlə naməlum obeyktlər qeydə alınıb. UNO uzunsov siqar formasında olub və qırmızı rəngli şüa buraxıb. Səhərə yaxın saat 04:00 radələrində nüvə raketlərinin şaxtası üzərində 30 dəqiqə dayanan naməlum obyektlər sonradan yoxa çıxır. 15 dəqiqə sonra isə məlum olur ki, buraxılış qurğularında ciddi nasazlıq var və təmiri mümkün deyil. Eyni zamanda qeyd etmək lazımdır ki, Pentaqondan dəvət edilmiş mütəxəssislər nasazlığın səbəbini tapa bilmirlər.

Atom sualtı qayıqlarına quraşdırılmış nüvə silahlarına yadplanetlilərin birbaşa təsiri olmasa da, qayıqların yanında dəfələrlə peyda olublar. Məsələn, 1979-cu ildə Barens dənizində, Motovsk körfəzində Şimal donanmasına məxsus atom sualtı qayıqlardan birinin üzərində UNO peyda olub. 60 metr hündürlükdə dayanan diskşəkilli obyekt sualtı qayıq istiqamətində şüa göndərməyə başlayır. Sualtı qayıq isə ərazi dayaz olduğu üçün dərinliyə enə bilmədi və manevr etmək məcburiyyətində qaldı. Tezliklə UNO qəflətən sürətlə yüksəkliyə qalxdı və gözdən itdi.

“Novorosiysk” kreyseri

1988-ci ilin yay aylarında  Sakit Okean donanmasına məxsus ağır təyyarədaşıyan “Novorosiysk” kreyserinin üzərində də UNO peyda olur. UNO Şikotan adası yaxınlığında üzə çıxır və cənub istiqamətində qəflətən yoxa çıxır. Bu müddət ərzində və sonrakı 15 dəqiqədə kreyserdə elektrik qurğuları və əlaqə sistemi sıradan çıxır.

Televiziya vasitəsilə xəbərdarlıq

1967-ci ildə Vyetnamda baş verən hadisəni xatırlamaq lazımdır. İki illik hərbi müdaxilədən sonra ABŞ uğursuzluğa düçar olur. Amerikalılar hərbi hava qüvvələri ilə nüvə zərbəsi endirmək ehtimalını nəzərdən keçirməyə başladılar.

Pentaqon ekspertlərinin fikrinə görə, vaxtilə Yaponiyada sınanılmış bu üsul Cənubi Vyetnamda milli azadlıq hərakatını boğa bilər və növbəti hərbi əməliyyatların uğurunu təmin edəcək. Amma nəticədə ABŞ rəhbərliyi bu addımı ata bilmədi.

Görəsən niyə? Bir versiyaya əsasən, ABŞ rəhbərliyi, ola bilsin ki, prezident Lindon Consonla əlaqəyə girən yadplanetlilər bu məsələyə qadağa qoyublar. Bununla yanaşı, amerikalıların nüvə bombası atmaq iddiasından əl çəkməyəcəkləri təqdirdə nələrin baş verə biləcəyini nümayiş etdiriblər. Yadplanetlilər hərbi bazalarda sınaq vaxtı baş verənləri xatırladıblar və ABŞ atom hücumundan imtina edib.

1977-ci ilin 27 noyabr tarixində Böyük Britaniyada qəribə hadisə qeydə alınır. Bu gün ölkə əhalisinin yarısı ekrandan 3 dəqiqə ərzində yayımlanan kanalların birində yadplanetlinin bəyanatını dinlədi. Metal cingiltisinə oxşayan səs Qalaktika rəhbəri Aştronun adından nüvə enerjisindən istifadə məsələsi ilə bağlı xəbərdarlığını səsləndiridi. Bunu zarafat kimi də qəbul etmək olar. Amma studiyada yad adam yox idi. Efirə isə soxulmağa o dövrdə güclü texniki vasitələr yox idi.

Edqar Mitçell bildirir ki, onlar qətiyyən aqressiv deyillər. Əgər onlar düşmənçilik bəsləsəydilər, biz yox olardıq.

Təbii ki, bu oxuduqlarınız bir versiyadır. Biz bunun real olduğunu iddia etmirik. Sadəcə topladığımız müəyyən faktları sizinlə bölüşdük.

Mənbə: “XX əsrin sirləri” jurnalı (2016-cı ilin nəşri)

Hikmət
Ölkə.Az