Tülkü həccə gedir yoxsa, Əli İnsanovun mələksima obrazı?

Elə bu günlərdə əfv olunaraq azadlığa çıxan sabiq səhiyyə naziri Əli İnsanovun açıqlamaları mənə elə böyük şairimiz Abdulla Şaiqin  “Tülkünün həccə getməsi” təmsilini xatrıladır. Mən onun nə Elmi-Tədqiqat Vərəm İnstitutunda, nə də ki, Tibb Universitetindəki fəaliyyəti barədə deyil, 1993-cü ildən 2005-ci ilədək bir səhiyyə naziri kimi fəaliyyətinə toxunmaq istəyirəm. O dövrün yaddaşı korşalmayan istər siyasətlə məşğul olanı, istər mətbuat işçisi, istər ictimai fəalının mütləq əksəriyyətinin   Əli İnsanov haqqında düşüncəsi çox mənfi olub. Onun   ölkənin səhiyyə sisteminə zərbə vuran, rüşvətxor, korrupsioner,  yarıtmaz kadr siyasəti yürüdən, insanlarla sərt davranan adioz bir məmur obrazı kimi yaddaşlarda qalıb.  

 Həbs edildikdən sonra özünü mələk-sima, məsum insan kimi göstərməyə cəhd edən Əli İnsanovun nazir olduğu dövrlərdə xəstəxanalarda  durum acınacaqlı, rüşvət baş alıb gedirdi. Səhiyyə sahəsi inkişaf etməkdənsə, tənəzülə doğru gedirdi. Tibb müəssisələrinin fəaliyətinə müxtəlif bəhanələrlə xitam verilir və onlar yerləşdiyi ərazilər satılırdı. Özəl tibb müəssisəsi, aptek açmaq üçün lisenziyalar nazirlikdə açıq şəkildə  rüşvətlə satılırdı. Ə.İnsanovun həbs olunarkən ona irəli sürülən ittihmlardan birində nazir işlədiyi dövrdə  nə qədər tibb müəssisəsinin ərazisini mənimsədiyi göstərilirdi.  Ə.İnsanov  nazir işlədiyi dövr ərzində nazirliyin 5 xəstəxana, 12 poliklinika, 1 dispanser, 4 mərkəz, 1 aptek, 7 idarə və müəssisəsinin, 3 institut, 1 stansiyasının, ümumilikdə 34 obyektinin 27.372.035,71 AZN dəyərində ərazisini mənimsəməkdə ittiham olunub. Yəni hər bir sərəncamın, lisenziyanın öz qiyməti olub. Belə faktları sadaladıqca sadalamaq olar.

Sabiq nazirin özünə məxsusu kadr siyasəti var idi. Onun kadr siyasətində  regionçuluq meyarına üstünlük verilirdi.

Sabiq nazirə zamanında rəhbərlik etdiyi sahədəki bərbad durumla bağlı jurnalistlər tərəfindən ünvanlanan suallara dözümsüz  və sərt şəkildə reaksiya verirdi. O, mətbuat nümayəndələrinə qarşı kobud rəftar  edən nazir olduğundan hələ o zamanlar “mətbuatın düşməni” adını layiq görülmüşdü. Onun indiki Heydər Əliyev sarayında ANS-in müxbiri Afət Telmanqızı öz peşə fəaliyyətini göstərərkən, ona qarşı  heç bir etik normaya sığmayan kobud ifadələrə səsləndirərək, “rədd ol buradan” ifadəsini işlətmişdi. O zaman Əli İnsnaovun hərəkəti president Heydər Əliyevin də ciddi etirazına səbəb olmuşdu. İctimai qınqdan sonra Əli İnsanov sonda mətbuat nümayəndələrinə qarşı, xüsusən də Afət Telmanqızına qarşı etdiyi hərəkətə görə üzr istədi.  Burada bir məqamı xüsusi ilə qeyd etmək istərdim ki, Heydər Əliyevin ona ciddi xəbərdarlığı olmasaydı, o,  media nümayəndələrində üzr istəməyəcəkdi.
Amma bu gün həbsxana qarşısında özünü medianın dostu kimi qələmə vermək istəyən Əli İnsanov görəsən vaxtilə jurnalistlərə arxa çevirib, kobud dillə təhqir etdiyinə görə xəcalət hissi keçirdimi? Kadrlara diqqətlə baxanda bir qram da olsun, xəcalət hissindən əsər-əlamət yox idi. Əksinə, özünü dost kimi təqdim etməyə çalışır, mətbuata açıq olduğunu deyirdi. Axı bundan sonra korrupsiya bataqlığında səhiyyəni məhv edən, dövlət çevrilişinə cəhd edən, sabitliyi pozmağa çalışan İnsanov kimə lazımdır ki?

Hələ mən onun səhiyyə işçilərinə qarşı olan kobud rəftarını demirəm. Neçə-neçə adam səhiyyə sistemində onun kobud rəftarı “qurbanı” olub. Nəticədə fikir bildirib, təklif irəli sürən və ya hüququnu müdafiə edən  səhiyyə işçisi işi ilə vidalaşmalı olub.

 Ancaq vəzifədən uzaqlaşdırıldıqdan sonra, daha doğrusu iddiası yerinə yetmədikdə özünü cəmiyyətə “humanist”, insanpərvər, vicdanlı insan kimi göstərməyə başladı.

Görən cəmiyyətin yaddaşı korşalıb, yoxsa Əli İnsanovun…  Şəxsən məni Əli İnsanovun bir sıra sualları cavablandırması  maraqlı olardı.
 Görən Əli İnsanov nazir işlədiyi dövrdə Heydər Əliyev hakimiyyətinə  çox pis mənfi imic formalaşdıran, onun yürütdüyü siyasətə zərbə vuran  məmurlardan biri olduğunu unudubmu?!

Yoxsamı məhkəmə salonlarında bu cinayətkar  əməllərini başqalarının üzərinə atmaqla bitmiş hesab edir?!.

Yoxsamı Əli İnsanovun mərhəmət hissi  bir gün zülm edib, haqqını hər addımda pozduğu sadə, hüququnu tələb edərkən əzilən bir insanın durumuna düşündən sonramı anladı?

Məgər Əli İnsanov pafoslu bəyanatları ilə özünü  “Tülkünün həccə getməsi” təmsilindəki obraza saldığını anlamırmı, yoxsa cəmiyyəti bu qədər avammı hesab edir?!

Bu sualların sayını artırmaq da  olar. Hələlik bu qədərinə cavab versə yetər. Çünki verəcəyi cavablr ye ni sualları doğacaq.

Ölkə.az