Zəfərlər bir qədəh şərabla qazanılır!
Taleh Şahsuvarlı
Bizim Dilqəm Əhmədin çox kədərli vaxtlarıydı.
"Gündəlik Teleqraf” media-holdinqin dünya standartlarına cavab verən redaksiyasında üzbəüz otururduq.
Redaktorla birgə oturmaq mənim öz təşəbbüsüm idi, çünki çevik qərar verməyimə müsbət təsir edirdi.
Sözümü uzatmaq istəmirəm, çağdaş media elədir ki, cəmi bir neçə saniyə ərzində verilən qərardan ya iftixar hissi keçirə, ya da məyus ola bilərsən.
Fərqindəydim ki, bizim Dilqəmin fikri dağda-bağdadır, eyninin açılmasına ehiyac var. Elə ona görə də bərk-bərk tapşırdım ki, gözün-qulağın açıq olsun, gör, səfərdən-səyahətdən nə var, get, bir az havanı dəyiş...
Haradan, necə xəbər tutdu, daha orasını bilmirəm, amma Ağsuya bir günlük səfər etdi və qayıdanda, sağ olsun, mənə bir şərab gətirdi, biz də o şərabı "Gündəlik Teleqraf”ın "içən redaktorlar heyəti olaraq” (hərçənd səbəbkarın özü içən deyildi) bəh-bəhlə "vurduq”.
Həmin məclisdə deyildi ki, bəs, illərdir axtardığın "o adamı”tapmışıq, Ağsuda "AZ GRANATA” adlı bir şirə və şərab emalı zadovu açılıb, o zavodda "gavur meyinə məsul olan” bir texnoloq var ki, şərabdan danışsa, Ərtuğrul Özkökün ağzı açılı qalar...
Ərtuğrul Özkök jurnalist olaraq mənim kumirimdir, - hərçənd mənim kimi o da əskisi tüstülü adamdır- ictimai-siyasi mövzularda yazdıqları bir yana, bu adam əsl şərab bilicisidir.
Lap düzünü bilmək istəyirsinizsə, adamın dərdi-səri şərab deyil, şərabı bəhanə edib sekulyarlığl, alternativ həyat tərzini qorumaq, Türkiyənin ərəb cəhalətinə sinə gərməsinə dəstək verməkdir.
Buyurun, Mirzə Cəlili, "Molla Nəsrəddin”i oxuyun, bizim Zəngəzurda adicə qarın ağrısından ölən adamlar vardı, üstünə çağırmağa həkim tapılmırdı.
O adamlar ki, təhsil almağa gedirdi, savad, sənət yiyəsi olurdu, qayıdanda ərəb cəhalətinə yuvarlanmış kütlə arxasınca min şəbədə qoşurdu.
Hər şeyin asılılığı, aludəçiliyi, fanatizmi pisdir, amma dünya elm və mədəniyyət üzərində quruludur.
Hər zaman yüksək mədəniyyət çərçivəsində qadından, şərabdan və rəqsdən anlayan adamları öyrənməyə çalışmışam. Əgər həmin adam ictimai rəyə təsir göstərmək imkanında olan və sırf bu missiyasını dövlət, millət, cəmiyyət adına pozitiv baxımdan vicdanla tamamlayan biridirsə, mənim nəzərimdə bütov şəxsiyyətdir.
Mətləbə gəlsəm, hər zaman Ərtuğrul Özköklə qarşılaşacağım anı düşünmüşəm, ona Azərbaycandan nə hədiyyə edəcəyimi, onunla söhbətdə Azərbaycanın hansı şərabından bəhs edə biləcəyimi keçirmişəm ağlımdan...
Bəli, deyə bilərsiniz ki, bəs, vaxt vardı, bizim "Ağdam”ımız, "Mədrəsə”miz vardı, ya da sovetlər dönəmində bir konyaklar, bir araqlar istehsal edirdik ki, baho!...
Əvvəla, bütün bunlar, o cümlədən "Sovet sənayesinin istehsal etdiyi hər şeyi içən” adamlar keçmişdə qalıb, o keçmiş yaxşı mənada bizim üçün bir ənənə yaratsa da, qonaq-qara üzünəçıxarılısı bir şeyimiz yox idi...
Əvəz Həsənov – tanınmış QHT lideridir- şəxsən təsdiq edər ki, onunla xeyli ölkə dolaşmışıq və hər dəfə qalan bütün məsələlərdə erməniləri udsaq da, iş konyaka gəlincə mısmırığımızı sallamışıq.
Sözü yenə uzadacam, amma bu ölkənin nəyi çatışmır ki, rusdan yaxşı araq, gürcüdən yaxşı çaxır, ermənidən yaxşı konyak istehsal eləməsin?
Fındıq boyda Moldovanın dövlət büdcəsi şərabın sayəsində formalaşır, bazara çıxardığı ən yaxşı şüşə bizim torpaqlarda bitən ən pis üzüm sortundan alınan çaxırla müqayisə oluna bilməz!
Spirtli içkilərə odaqlanmış kimi görsənməyim, hansı meyvəmiz kəmdir ki, onun şirəsini ən təbii, ən orqanik şəraitdə çəkməyək və gül balalarımıza içirtməyək?
Xülasə, məclis qızışanda mənə deyildi ki, bəs, Ağsuda yerləşən "AZ GRANATA”da Vüqar Mikayılov namında bir peşəkar var...
Bir insan haqqında "peşəkardır” demək, mənim nəzərimdə onun haqqında hər şey deməkdir, onu göylərə qaldırmaq da, yerdən-yerə vurmaq da bu sözlə mümkündür. Adama deyərlər ki, sən necə peşəkarsan ki, belə zay məhsula imza atırsan? Bax, bir peşəkarın əsla qəbul etməyəcəyi sual, irad budur! Bu sualın səslənməsi professional üçün ölümdən də betərdir. Odur ki,-sonradan xeyli dərəcədə tanıdığım qədər- Vüqar müəllim bu sözü eşitmək istəməyən, eşitməyi ağlının ucundan belə keçirməyən adamdır!
Və budur, bir peşəkar hər şeyi dəyişir!
Amma hər şey cəmi bir peşəkardan asılıdırmı?
Xeyr!
Sərmayə lazım, kompleks lazım, komanda lazım, doğru adamın doğru işlər görməsinə şərait yaratmaq, başqa sözlə, "papaq altındakı oğulları üzə çıxarmaq” lazım!
Ustadımız Mirzə Fətəli Axundov belə deyirdi: "Mənim xalqımın fitri istedadı Avropa xalqlarının fitri istedadından qat-qat artıqdır”!
Fəqət!!!
Müstəqillik olmasa, bizim nə həddimizə idi "rus arağı”na meydan oxuyaq?
Təbii sərvətlərimiz əl verməsəydi, biz necə lovğalanardıq gürcü çaxırının qarşısında?
Sərmayəmiz olmasa, erməni konyakını necə sıxışdırardıq dünya bazarında?
Yerli və beynəlxalq miqyasdakı bu qədər "poroşok” dələduzunun qarşısında öz bulaq sularımızı, tər-təmiz meyvə şirələrimizi canımıza sinirib niyə sağlam olmayaq?
Sizə doğrusunu, lap doğrusunu, mən Luka olmadığım üçün, lap kəsəsini deyəcəm: Üzüm bağı olmayan bir şirkət hansı şərab çəkə bilər? Onun çəkdiyi "İsanın qanı” deyil əsla, olsa-olsa Çindən gələn "poroşok”dur və bu süni məmulatı qutsal kasanıza doldurub "Axşam yeməyinizi” rüsvay etməyin!
Əl çəkin "poroşok”dan, "dmidrol”dan və AZ-GRANATAya güvənin!
Bəli, AZ-GRANATA 100 faiz milli kapitalla yüksələn şirkətdir!
Bəli, AZ-GRANATA Qafqazın lider ölkəsi olan Azərbaycanın eyni regionda ən müasir istehsalat kompleksinə və texnologiyasına malik öncül şirkətidir!
Bəli, AZ-GRANATA post-neft erasında uğurlu gələcəyimizə ümid oyandıran, yüzlərlə, minlərlə ailəyə gəlir, sevinc, dostluq, qohumluq bəxş edən qurumdur!
Bəli, AZ-GRANATA dünyəvi həyat tərzi keçirən insanların canını "dmidrol”dan qurtarmaqla ərzaq təhlükəsizliyimizə zəmanət verən əsl Azərbaycan vətənpərvərliyinin simvoldur!
Və... bütün bunlar Azərbaycan prezidenti İlham Əliyevin uğuru, onun tam zamanında həyata keçirməyə başladığı "Regionların sosial-iqtisadi inkişaf proqramı”nın nəticəsidir.
Nəyə deyirsiniz, and içim, Ağsu heç bu qədər məşhur olmamışdı...
"Ağsu” deyəndə yolları sınıq-salxaq bir aşırım və həmin aşırımboyu vaqonlara qısılmış qəlyanaltılar yadımıza düşürdü!
İndi "Ağsu” deyəndə dünyanın ən populyar katoloqlarında yer alan və bütün qonşularımız qarşısında sinəmizə döyməyə imkan yaradan milli içki brendləri göz önünə gəlir!
Eee...
Sizə bir sirr açımmı?
Əslində sirr deyil, diplomatiyanın yazılmamış qanunudur: "Zəfərlər bəzən bir qədəh şərabla qazanılır”!
"Facebook əhli” demiş, anlayana!!!
