Qarabağdan sonra yırtılan maskalar

Qarabağ məsələsi həllini tapdıqdan sonra sözün əsl mənasında maskalar yırtılmağa başladı. Kimin nəyə, hara xidmət etdiyi, hansı niyyətdə olduqları günü-gündən ifşa olunur. Əvvəllər nəzəri cəhətdən bir çox qüvvələrin Azərbaycanın, xalqımızın əleyhinə məharətlə oyun çıxartdığı bilinsə də, aktyorluq qabiliyyətlərinin arxasında gizlənə bilirdilər. Bəziləri üçün “haqpərəsət” hesab olunanlar beş “düz söz” deyib əsas məqsədlərini həyata keçirməyə zəmin hazırlayırdılar. Nəhayətində, insanların zəif yerlərindən istifadə etməklə qismən buna nail olurdular.

İndi isə Qarabağın tamamilə işğaldan azad olunması, görünür, bir çoxlarını “çörəyindən edir”. Ona görə daha səsli, ucadan Azərbaycan əleyhinə hərəkətə keçiblər. Əslində, əvvəldən keçmişdilər. Azərbaycan hakimiyyətindən danışaraq üstüörtülü Vətəni, milləti hədəfə alan bəyanatlar, açıqlamalar verirdilər. Bazarda hansısa işbazın özbaşınalığını belə gördükdə, dərhal sevinərək təqdim edib bunu da hakimiyyətin, dolayısı ilə ölkənin ayağına yazmağa cəhd edirdilər. Bir insan ölkəsində baş verən mənfi hadisə görürsə, niyə ağına-bozuna baxmadan, gülləni sağa-sola atsın ki? Axı problemə yanan şəxs məhz həmin problemdən, onu doğuran səbəblərdən danışmalıdır. Çatışmazlıq varsa, o yöndə təkliflər verməli, sağlam işin icrası üçün cəhd etməlidir.

Baş rolda Brus Uilsin rol aldığı ABŞ-nin məşhur “Məğlubedilməz” filmində maraqlı səhnə var: dövlət cinayətkar şəbəkənin ciddi şantajı və dilemması – çətin seçimi qarşısındadır. Qurumlar problemi qansız-qadasız həll etməyə çalışır və mümkün qədər ictimaiyyətdən gizlətməklə bundan minimum zərərlə yaxa qurtarmaq istəyir. Mövcud vəziyyətdə insanlar proseslərdən xəbər tutarsa, panika yaranacaq, dövlətin gizlin pərdəarxası əməliyyatı puç olacaq, zərərçəkənlərin sayı artacaq. Xülasə, jurnalist bir yolla hadisələrdən xəbər tutur, bunu mətbuata təşviş yaradacaq şəkildə çatdırır. Nə baş verir? Bütün dövlətin planlar alt-üst olur və cinayətkarların işi asanlaşır... 

Bu, müqəddimədir...

Hamıya məlumdur ki, müharibə bir-iki ilin işi deyil. Azərbaycan uzun illərdir, hazırlıq görürdü və bu dövr ərzində nələr edilmədi ki, haqq savaşının qarşısı alınsın. Hələ indi-indi aydın şəkildə ortaya çıxır.

İndiyə qədər “xalqı qırğına verəcəklər” ifadəsinin manipulyasiya kimi meydana atılması, əslində, köhnə planların tərkib hissəsi olduğunu göstərir. Milyonlarla azərbaycanlının düşüncəsinə bu yolla təzyiq edilirdi. Üstəlik, “bu qədər şəhid verdik, nə oldu bəs?” kimi sabotajların nəyə hesablandığı bilinir. İrəlidə daha çox nüansların məlum olacağı istisna deyil. Bir çox qüvvələr külli miqdarda vəsait xərcləyib Azərbaycan əleyhinə təbliğat mexanizmini məhz azərbaycanlıların əli ilə işə salmışdı. 2020-ci ilə qədər xeyli hadisələr, proseslər baş verdi. Bunun üçün gözü açıq müşahidələr aparmaq lazımdır.

Ən çox mənə təsir edən xaricdə haqpərəst bloger kimi görünənlərdən birinin çıxışı oldu. Məhz bu səbəbdən məqaləni yazmağa məcbur oldum. İnanın, yanaraq deyirəm, həmin çıxışa baxdığım axşam gözümə yuxu getmirdi.

Çıxışında nifrət dolu mimikası ilə deyir: “Bəli, Artsax respublikadır. İstəsək də, istəməsək də, tanınsa da, tanınmasa da, artıq respublika kimi, nazirlikləri var, prezidentləri var, parlamentləri var, müdafiə naziri var, 17 min erməni hərbçisi var”.

Bəs “haqpərəst” blogerin öz ölkəsində az öncə dediyim kimi, alverçisi günah işlədərkən bütün dövlətin qurumlarını qınayaraq heç birini qəbul etmədiyini nümayiş etdirməsi nə deməkdir? Necə olur ki, öz həmvətənlərinin qanını tökənlər, yurd-yuvasından qovanlar haqqında belə ağızdolusu danışır, amma öz ölkəsinin vətəndaşlarına qarşı nifrət nitqindən istifadə edir. “Qırğına verən” sizin kimilərdir ki, xaricdə oturub insanları təxribata çəkərək “ayağa qalxmayan qeyrətsizdir” sayaq cümlələrlə ölkədə xaotik vəziyyətin yaranmasına cəhd edirsiniz. 

Bu yaxınlarda həm Birinci Qarabağ döyüşlərinin veteranı olmuş, həm də AXC dövründə kifayət qədər nüfuzu olmuş birindən “siyasi məhbus” anlayışının olub-olmamasını soruşdum, cavabı belə oldu: “xeyr, yanlış siyasətin məhbusu ola bilər”. 

Bilirsiniz, niyə əvvəlcə aydın olmurdu? Çünki belə şəxslər və ya şəxsiyyətsizlər insanları qorxaqlıqda, satqınlıqda suçlayır. Necə deyərlər, qabaqdangəlmişlik edirlər. Qəzəbləndirib qanun pozuntusuna yol verməyə tətikləyirlər, itələyirlər. 

Dövlət baba xalqımızın üzünü ağ elədi. Bundan sonra da edəcəyinə şübhəm yoxdur. Müstəqillikdən bəri boğazımızda tıxanıb qalan Qarabağ məsələsi, nəhayət, həll olundu və digər düyünlər də tezliklə açılacaq. İnanıram ki, dövlət baba belə provakasiya yaratmağa müntəzir olanlara fürsət verməyəcək. Bəli, sağlam tənqid qəbul ediləndir və inkişafa xidmət edir. Amma filmdəki təxribatçı jurnalist kimi, bilərəkdən və ya bilməyərəkdən hərəkətlərə yol verənlər problemi dərinləşdirməyə, cəmiyyəti geriliyə çəkməyə, bəzi dairələrin tapşırığını yerinə yetirməyə çalışanlardır.  

Söhbətlər hələ də səngimir, gündə bir bəhanə ilə çox özlərini daha çox cılızlaşdırırlar. Çox şükür, hazırda əksər insanlar hər şeyi aydın görməyə başlayırlar. Anlayırlar ki, Qarabağın alınması, bir çoxlarını pulundan etdi və onlara xalqın mənafeyi, inkişafı maraqlı deyilmiş...

Samir Mirzə (Miri)