Başımın gülləsi hələ vurulmayıb, yaxşı edirsən, amma düz eləmirsən - Cavanşir Məmmədov personajı
Özü efirdə dedi: İbrahim Tatlısəsdən fərqli cəhətim odur ki, mənim başımın gülləsi hələ vurulmayıb. Bəli, bizim tanınmış müğənni Cavanşir Məmmədov axır ki, onun haqqında yazılan və viral olan rəyi dilə gətirdi. Bəlkə də etiraz niyyəti ilə narazılığını ifadə etdi, amma... Uzun zamandır, bu zarafat hamının dilində idi, amma bir çoxları tez-tez işlətməyə hünəri çatmırdı, çünki bizim Cavanşir müəllim bir dəfə transparan geyimi ilə bağlı xəbərlərə görə o qədər hiddətlənmişdi ki, az qala məhkəməyə üz tuturdu. Halbuki kimsə “niyə geyinmisən?” demədi, sadəcə, olanı təqdim etdi.
Bəhanələri isə bir başqa aləmdir: nəvəsi ilə gəzməyə çıxıbmış, anidən efirə gələsi olub və ya deyir ki, bu geyimin harasında yazılıb ki, transparandır.
Özü demişkən: yaxşı edir, amma düz eləmir.
Cavanşir Məmmədov obrazında olan mədəniyyət nümayəndələrinin Azərbaycan mədəniyyətinə töhfələrini xatırlayırsınızmı? Yadıma düşmür. Gündəmə yalnız oxşar, qəribə, lağlağı müzakirəyə rəvac verən çıxışları, görkəmləri ilə gəlirlər.
Tənqid olunan Üzeyir Mehdizadə kimi personajlar onlar qədər mənfi mənada yadda qalmır. İkincilər birincilərlə müqayisədə hətta böyük auditoriya toplayıb sevgi qazanırlar, konsertlər verirlər. Amma gündəmdə əcaib formada qalmırlar və ya qalmağa cəhd etmirlər.
Cavanşir Məmmədovun üzərindən ona görə yazıram ki, o, “köhnələrdən”dir. O, örnək olmalı sənətçi və müğənnidir, amma özünü nə qədər öysə də, gülüş doğuran çıxışları ilə yada düşür.
Özü demişkən: yaxşı edir, amma düz eləmir.
Bir həftə ərzində iki mədəniyyət ocağında təşkil olunan ayrı-ayrı tədbirdə iştirak etdim. Biri Rəşid Behbudov adına Mahnı Teatrı, digəri Azərbaycan Musiqili Milli Dram Teatrı – Diaspor Komitəsinin “Azərbaycan-Amerika Mədəniyyət körpüsü: Cefri Verbok” və “Qarabağnamə” tamaşası - xoş təəssürat, siyasi, mədəni, zövqlü və mesajlı...
“Cavanşir Məmmədov” obrazı, ümumiyyətlə, mədəni, o cümlədən şou cəhətdən uğurlu performans ortaya qoyurmu? Axı özünü həm də şou-biznesin “sükanı” adlandırır. Gah da kriminal avtoritet kimi azyaşlı uşaqlara “içəridəki palajeniyanı” öyrədir. Ümumiyyətlə, belə insanların məqsəd və məramı nədir? Oxumağı qazanca görə seçdikləri aydındır, amma səhnədə və efirdəsənsə, həm də fəaliyyətinə, çıxışlarına, cavablarına, nitqinə də diqqət etməlisən. Sizə özünüz demişkən, milyonlar baxır, ay “köhnələr”, siz axı örnək, nümunə olmalısınız. Hər halda Əli Mirəliyev obrazı deyil ki... Məsələn, o həmişə etiraf edir ki, küçə uşağıdır, “Sovetski”də böyüyüb, “pristupni mir” qaydalarının... Nəysə...
Görəsən, öz çıxışlarının təkrarına, açıqlamalarının mətninə baxırlarmı? Düşünürlərmi ki, “ağzıma gələni danışmışam e, gələn dəfə belə deməliyəm”. Və beləliklə, tədricən formalaşırlar.
Burada hədəf qətiyyən Cavanşir Məmmədov deyil, sadəcə, onun kimi olan kifayət qədər müğənni var ki, gah jurnalistləri, gah da onları tənqid edənləri səhv çıxarmağa çalışır.
Bəli, müsahibinə qərəzli, təxribata çəkəcək sual ünvanlayan media nümayənləri mövcuddur, amma onlara “saa dəxli var?”, “nə dəxli var ki, alabala” və s. formasında cavab verilməməlidir. Ömrünü mədəniyyət yoluna həsr edənlər belə suallardan yayınmağı bacarmalıdır. Mədəni şəkildə, mədəniyyət xadiminə yaraşacaq tərzdə...
Dindirən kimi, məhkəmə, təzminat ilə hədələməyi bilirlər. Elə bu yaxınlarda Xalq artisti ilə jurnalist arasında uzun zaman davam edən belə çəkişmənin şahidi olduq. Sonda çox şükür, tərəflər barışıq elan etdi. Amma nə ehtiyac vardı axı buna?
Mədəniyyət sahəsinin inkişaf üçün çalışmaq, töhfə, irəliyə aparan layihələr... Deyəsən, belələri heç əhəmiyyət vermirlər bu yöndə fəaliyyət göstərməyə. Hamı qazanmaq, gündəmdə qalmaq, unudulmamaq arzusundadır. Amma baxır necə, kimin üzərindən qazanırsan, hansı davranışınla gündəmdə qalırsan və hansı sözlərinlə, çıxışınla, fəaliyyətinlə unudulmursan...
Özü demişkən: yaxşı edir, amma düz eləmir.
Bu, əslində, o deməkdir ki, nə düz edir, nə də yaxşı...
Samir Mirzə Miri
Ölkə.Az
