Varlının da qadasın alım, kasıbın da... – Alik sevgisi ilə dostlarını basdırdı
Yenə “Alatava”... Bu dəfə söyüş mövzusu ilə deyil, serial sona çatdı, amma gözlənildiyi kimi xoş sonluqla yox, faciəvi finişlə... Nəyə görə? Elə söyüşlü, qarmaqarışıq, tüfeyli həyatları ilə ekran işinin qəhrəman obrazları göstərirdi ki, nə əvvəllərdə xoşbəxt olublar, nə də sonda onları xoşbəxtlik gözləyir.
İnternatda böyümüş uşaqlar axı necə xoşbəxt ola bilərlər? Yaxud hər fürsətdə düşünləməyən addımları, tələskənlikləri, “zakonları” ilə tapmaq istədikləri firavan həyat necə gerçəkləşə bilər?
Məncə, elə serialın ən əsas mesajı da bu idi.
Hər dəfə hansısa qara işlə ağ günə çıxmağa çalışan, “vəssalam, sonuncu pis işimizdir, sabahdan başlayırıq” deyə-deyə sonlarını gətirirlər. Sabah, sabah, sabah... Elə sabahlar bizim axırımıza çıxır, deyilmi?
Həm də bir daha məlum oldu ki, şeytanla saziş imzalayıb sonradan “həppi” yaşayışa sahib olmağı düşünmək, elə düşüncəsizlik imiş.
Kor-kor, gör-gör... Serialda cərəyan edən hadisələr göstərdi ki, qısamüddətli sevinc hərisliyi gətirmir o xoşbəxtliyi, gətirmir də, inanmırsınız, açın, baxın...
Ekran işinin baş qəhrəmanı – Alik nə qədər edir ki, dostları, özü gözəl həyata keçsinlər. Bitsin tüfeyli həyatları – ailə, uşaq, nizamlı güzəranları olsun. Nə oldu? Aralarında yeganə ailəyə sahib olan dostunu da itirdi, mənliyini də, dostluq xatirinə, xoşbəxtlik naminə etdikləri iblisanə “layihələri” də necə deyərlər, öz başında partladı. Müqəddəs amal uğrunda işləyən aparatı darmadağın oldu.
Axı hər dəfə əllər qana batırsa, o əlləri necə yumaq olacaq? Real həyat da göstərir ki, mümkün görünmür.
Yaxşı bir misal var: ziyanın yarısından da dönsən, kardır. Dostları lider bildikləri Aliki yarı yoldan da döndərməyə çalışsalar da, edə bilmədilər. Ən sonda buna nail oldular, amma artıq gec idi...
Nə olsun ki, onun istəyi, məqsədi, məramı “ağ” idi, amma serialın sonluğu göstərir ki, olmadı, bacarmadı, əvvəlki qara həyatları belə “ağarmışından” daha ağ imiş. Nə olsun ki, dostuna görə yanıb çirkli işlərin altına girməyə başladı. Nə olsun ki, dostları naminə vəziyyəti ələ alıb çalışdı, vuruşdu, amma nə fayda?! Sonda bir hərəkəti ilə hamısını “basdırdı” – biri komaya düşdü, biri isə güclə ölümdən döndü. Özü də komaya düşən bugün-sabah ata olurdu. Övlad sevincini yaşaya bilmədi, ailəsinin yanında ola bilmədi. Kimə görə? Uğrunda ölümə gedəcəyi dostu Alikə görə... Özü də o Alik ki onları ölümə tərk etdi. Son nəfəsində özü sağ qalsın deyə, onları tək qoydu. Sonradan hər nə qədər peşman olsa da, vəziyyət dəyişmədi.
Alik elə bir saziş bağlamışdı ki, qara işləri sonlandırmaq mümkün deyildi, hər gün yenisi çıxırdı ortaya, hamısı “bu sondur” yanaşması ilə yaxşı günlər naminə...
Yeri gəlmişkən, yeni, ənənəvi formatda olmayan layihə gördükdə, “görməmişin oğlu oldu...” nə bilim nə yapdı vəziyyətinə düşməyimizdən də olmaya... Az qala basıb gözünü çıxarırdılar serialın heyətini, ssenari kasadlığı iddiasından tutmuş “çıxardun bəltəni, alnından vurun getsin dəə”yə qədər bulunanlar da vardı. Süjet xətti göstərdi ki, həm mesajlıdır, həm duzlu, həm tragikomediya, həm də ibrətlik və sair, və ilaxır. Özü də hamının nəticə çıxaracağı işdir. Varlının da, kasıbın da... Varlının da qadasın alım, kasıbın da – o məşhur dayının dediyi kimi...
Samir Mirzə
