Direktor qızını "bədbəxt" edən xala və ya baş tutmayan qisas

Hər şey "Facebook"dakı yazışmadan başladı. Tanımadığım bir xanım sadəcə gülüş işarəsi göndərdi. "Mən də gülməliyəm?" deyə cavab yazdım. O isə, "Bir gülüşü niyə hamı mənə çox görür" cavabını verdi. Statuslarına nəzər salanda gördüm ki, bu xanımın problemi var. Paylaşımlarında ancaq nakam sevgidən, vəfasızlıqdan və insanlara inamsızlıqdan bəhs edirdi. İki gündən sonra yenə özü yazdı. Leyla xanım (ad şərtidir) şərt də qoydu: dərdimi dinlə və heç nə yazma, əgər dediklərimi eləsən, şəklimi də göndərəcəyəm, səninlə tanış olacam.

Düzü, bunu əvvəlcə dostlarımdan kiminsə zarafatı sandım. Adətən qız adı ilə profil açıb zarafat edirlər. Şərtlə razılaşdım.

Leylanın dediyinə görə, ucqar rayonların birində yaşayır, 28 yaşı var. Deyir, ailədə üç bacı, iki qardaş olublar. Atası kənddə məktəb direktoru imiş. Uşaqlarına şərt qoyubmuş ki, kim yaxşı oxusa, ona Bakıya ali məktəbə sənəd verməyə icazə verəcək. Beləliklə, Leyla orta məktəbdə bacı və qardaşlarından daha yaxşı oxuyur. Məktəbin attestat qiymətlərində yalnız tarix fənnindən "4" alır ki, bu qiyməti də ona atası özü yazır.

Leyla danışır ki, Bakıya ilk dəfə atasıyla gəlib, şəhəri görəndə, hündürmərtəbəli binalara baxanda gözü qaralıb.

Beləliklə, ali məktəbə uğurla imtahan verən Leyla atasının istəyi ilə universitetlərdən birinin tarix fakültəsinə qəbul olunur. Kənd qızı olan Leyla tezliklə xalası qızlarının təsiri ilə şəhər həyatına uyğunlaşır. Ailəsinin razılığı ilə Leyla xalasıgildə yaşayır. Təbii, burada Leyla atasının imkanı da nəzərə alınır.

Sonra qız ilk məhəbbəti ilə qarşılaşır. Xalası oğlu Aqil ona vurulur. Leyla deyir ki, beynimdə plan qururdum, elə xalam oğlu ilə evlənib şəhərdə də qalaram. Təbii, xalası da bu işə ikiəlli razı olur. Amma Leylanın planları boşa çıxır. Xalası oğlu ilə bulvardan gəzintidən qayıdarkən Aqili maşın vurur.

Bundan sonra Leylanın qara günləri başlayır. Öz doğma xalası oğlunun ölümündə onu günahlandırırlar. Atasının qorxusundan bu barədə ailəsinə heç nə demir. 4-cü kursu başa vuran Leyla buraxılış gecəsinə hazırlaşır. Amma oğlu İntiqamın ölümünü unutmayan xala da qisas planı hazırlayır. Leyla deyir: "Səhər yuxudan durdum ki, xalam paltarlarımı ütüləyib. Özüm də məəttəl qaldım. Xalasının hazırladığı çay süfrəsinə əyləşən Leyla ayılanda özünü otel otağında görür. Babalı öz boynuna, dediyinə görə, xalası çayına dərman qatıbmış. Deyir, hamamın qapısı açılanda dəli oldum. Rəşad lümlüt halda otağa girdi. Hə, sənə demədim axı Rəşad kimdi. Rəşadın atası vəzifədəydi. Xalamgilin qonşuları idilər. Hələ kənddən gələndən guya mənə vurulmuşdu. Xalam qızı demişdi ki, Rəşad pulunun və atasının hesabına istədiyini edir. Neçə qızı bədbəxt edib. Hə, bir dəfə də mənə görə İntiqam onu bərk döymüşdü. Ondan sonra Rəşad mənim həndəvərimə fırlanmırdı".

Amma oteldəcə Rəşad məsələni Leylaya olduğu kimi danışır. Sən demə, xalası 2000 manat alıb, qarşılığında qızı Rəşada satıb. Leylanın çayına yuxu dərmanı atdıqdan sonra qızı yatdığı yerdəcə Rəşadın maşınına qoyur. Kəndə Leylanın atasına isə zəng vurur ki, qızın başqa oğlana qoşulub qaçıb. Atası isə telefonda bir kəlmə deyir: "Mənim Leyla adlı qızım yoxdur". Amma Rəşad Leylaya söz verir ki, səni alacağam. Dediyinə görə, elə də olur. Leylanın atası toya gəlmir, heç kimin də toyda iştirak etməsinə icazə vermir. İndi Leyla ilə Rəşadın iki oğulları var - Aqil və Rahim.
Leylanın əsas arzusu atası ilə barışmaqdır.

Bu əhvalatı yazandan sonra Leyladan səs-səmir çıxmadı. Bir-iki gün gözlədim, amma adının qarşısındakı yaşıl işıq da yanmırdı. Sonra unutdum, necəsə yadımdan çıxdı.
Dünən isə Leyladan yenə ismarıc gəldi: "Atamla barışdım, indi rayondayam. Xalam da paralic olub, dili tutulub. İstəsən, sənə yazdıqlarımı hekayə kimi verə bilərsən. Bu da mənim şəklim, sağ ol".../Sivil.az/

Ölkə.Az