Hitlerin pul kisələri

Tarixin müəmmalı şəxsiyyətlərindən sayılan Hitlerin hakimiyyətə gəlmə məsələsini araşdırdıq

London və Vaşinqton Üçüncü Reyxi necə qurdu? Hitlerin partiya karyerası mərhələsində anqlosakson yardım iki nəfərin həyatı bahasına başa gəldi.
Əslində Hitleri hakimiyyətə gəlmək üçün kim maliyyələşdirib? Bu günə qədər də tarixçilər bu barədə yekun qərara gələ bilməyiblər. Bəzi tarixçilərin fikrinə görə, nasistlər Birinci Dünya müharibəsindən sonra revanş barədə arzulara qapılan alman reyxsveri tərəfindən gizli surətdə maliyyələşdirib. Bəzi iddialara görə isə, Fürerin sponsoru alman sənayeçiləri olub.

Bununla belə, Nürnberq məhkəməsində Reyxsbankın eks-prezidenti və iqtisadiyyat naziri Yalmar Şaxt ədalətin bərpa olunması üçün müttəhimlər kürsüsündə Üçüncü Reyxi maliyyələşdirən şəxslərin də oturmalı olduğunu bildirib. Yalmar bu zaman “General Motors”, “Ford” kimi amerika korporasiyalarının adını çəkib. Onun siyahısında İngiltərə Bankının rəhbəri Normn Monteqyünün də adı hallanıb. Amma amerikalılar Normanla gizli danışığa gedərək, susacağı təqdirdə azadlığa qovuşacağını bildirmişdilər. Beynəlxalq hərbi tribunal sovet hüquqçularının etirazına baxmayaraq, Şaxta tam bəraət veriblər.

Yuxarıda da qeyd edildiyi kimi, Hitlerin partiya karyerası mərhələsində aldığı anqlosakson yardım iki nəfərin həyatı bahasına başa gəlib: İsveçrəli maliyyəçi Vilhelm Qustloff (ölümündən sonra fürer onun adını Almaniyanın ən böyük kruiz laynerinə verib) və xəzinədar Frans Şvarts. Qustloff 1936-cı ildə İsveçrə Davosunda hansısa tələbə tərəfindən qətlə yetirilib. Yalmar onu ingilis və amerikalı korporasiyalar arasında vasitəçi adlandırıb. Bu vasitəçiliyin digər tərəfi də nasistlərdir. İddialara görə, 1925-1929-cu illər arasında Qustloff tərəfindən bu tip vasitəçilik həyata keçirilib.

Şvarsın da taleyi maraqlıdır. 1947-ci il 2 dekabr tarixində Şvars Regensburqda yerləşən düşərgədən sərbəst buraxılmalı olsa da, general azadlığa çıxa bilmədi. Səhər yeməyindən sonra özünü pis hiss edən general saat yarım sonra dünyasını dəyişib. Həkimin verdiyi sənədə əsasən, ölümə səbəb mədə-bağırsaq sistemində yaranan problem olub. 1945-ci ildə Şvars Münhendə yerləşən “qəhvəyi evdə” bütün maliyyə sənədlərini yandırıb.

İçində valyuta olan ilk sandığı Hitler “Shell” konserni rəhbərliyindən alıb

İki vacib şahidin ömürlük susdurulmasına baxmayaraq, bəzi tarixçilər Hitlerin anqlosakson mənbələr tərəfindən maliyyələşdirilməsi barədə sənədlər əldə edə biliblər. İtaliyalı tarixçi Qvido Cakomo Preparata 20 il nasistlərin London və Vaşinqtonun iş çevrəsi ilə əlaqələrini araşdırıb. Alim nasistləri hakimiyyətə gətirən adları əldə edib. Onun fikrinə görə, nasistlər əvvəlcə özləri özlərini maliyyələşdiriblər. Bu maliyyənin mənbəyi mitinqlərdə toplanan ianələr idi. Sonralar isə, nasist partiyasının maliyyə mənbələrinin böyük hissəsi xaricdən qəbul edilib. Okeanın o tayından olan maliyyə klanları Morqanlar və Rokfellerlər Chase National bankı vasitəsilə İG Farbenindustrie və digər alman kimyəvi zavodlarının aksiyalarını ələ keçirdilər. Dillona və Rida bankı isə Alfred Tissenin Vereinigte Stahlwerke şirkətinə sərmayə yatırdı. Preparatanın iddiasına görə, 1933-cü ildə artıq AEG şirkətinin Hitleri maliyyələşdirdiyi aydın oldu. Şirkət səhmlərinin 30 %-i onun amerikalı partnyoru “General Electric”-ə məxsus idi. Tarixçinin fikrinə görə, 1919-cu ildən 1933-cü ilə qədər, 15 il ərzində anqlosakson elitası alman siyasətinə müdaxilə edib və böyük geosiyasi intriqada piyada kimi istifadə etmək üçün hərəkat yaradıb. Hitlerizmi Amerika və İngiltərə yaratmasa da, məhz onun ortaya çıxması üçün lazım olan münbit şəraiti bu iki dövlət yaradıb.

Digər tarixçi Yoahim Festin yazdığına görə isə, 1923-cü ilin payızında Hitler Sürixə yollanır və içində dollar, İsveçrə frankı olan sandıqla geri qayıdır. Sandıq ona İngiltərə-Hollandiya konserni “Shell”in rəhbəri ser Henri Deterdinq verib. Sonralar ser Henri Vilhelm Qustloff vasitəsilə Hitleri maliyyələşdirəcəkdi. Münhen məhkəməsi zamanı nasist partiyasının qiyamın təşkili üçün Nürnberq sənayeçilərindən 20 min dollar aldığı üzə çıxdı. 1924-cü ilin aprel ayında Hitler dövlətə qarşı xəyanətdə günahlandırılaraq 5 il müddətinə azadlıqdan məhrum edildi. Amma dekabrda azadlığa çıxan Adolf “Berghof” malikanəsini əldə etdi və “Folkschier beobachter” qəzetini buraxmağa başladı. Ortaya sual çıxa bilər: hansı pulla?

Yoahim Festin yazdığına əsasən, 1924-cü ildən etibarən Hitlerə simpatiyası olan sənayeçilər və maliyyəçilər (Tissen, Foqler, Kirdorf və Şryoder) gizli surətdə nasistlərə pul ötürürdülər. Qeyd etmək lazımdır ki, qiyamçıların rəhbərləri və partiya funksionerləri maaşlarını xarici valyuta ilə alırdılar. Eyni zamanda Foqler və Şryoder alman yox, amerikalı iş adamı idilər. Çünki onlar kapitallarını okeanın o tayında əldə etmişdilər.

Hitlerin sponsorları içində “İG Farbenindustrie” şirkətinin rəhbəri Maks Varburq da var idi. Maks Nyu-York Federal rezerv bankının direktoru Pol Varburqun doğma qardaşı idi. Siyahıya “Ford Motor Company” şirkətinin Almaniyadakı bölməsinin rəhbəri Karl Boşun da adını əlavə etmək olar.

Henri Ford nəyə əsasən Üçüncü Reyxin yüksək ordeni ilə təltif edilib?

1931-ci ildə Amerikanın “Detroit News” qəzetinin müxbiri Almaniyaya gəlir və uğurlu siyasətçi Adolf Hitlerdən müsahibə götürmək istəyir. Müsahibə zamanı müxbir Adolfun iş masası üzərində Henri Fordun portretini görür. Jurnalistə: “O mənim ilham pərimdir”-deyə cavab verib. Amma Ford nəinki ilham pərisi, eyni zamanda səxavətli sponsor idi. Onları birləşdirən başqa bir dəyər isə antisemitizm idi. Hələ 20-ci illərin əvvəlində baba Ford öz hesabına çap etdirdiyi yarım milyon tirajlıq “Sion müdriklərinin protokolları”nı, “Dünya yəhudiliyi” və “Yəhudilərin Amerika fəaliyyətləri” adlı iki kitabını göndərib.

20-ci illərin sonu, 30-cu illərin əvvəlində bəzi mənbələrin iddiasına görə, Ford nasist partiyasına külli miqdarda pul ötürüb. Bu barədə Frans Şvartsın yazılı şahidliyi günümüzə qədər gəlib çatıb. Hitler isə Fordu hər hansı bir xarici vətəndaşın əldə edə biləcəyi ordenlə- Reyxin ən yüksək ordeni sayılan alman qartalı ordeni ilə təltif edərək təşəkkürünü ifadə edib. Bu hadisə 1938-ci il 30 iyul tarixində Detroyt şəhərində baş verib. Bayram süfrəsinə zamanilə min beş yüz sayılıb-seçilən amerikalı dəvət edilmişdi. Ordeni Almaniya konsulu təqdim etdi. Sonradan Ford Hitlerin “xalq avtomobili” layihəsini tam olaraq maliyyələşdirməyi boynuna götürdü və nəticədə “Volkswagen” konserninin 100 % aksiyası ona qismət oldu.

Hitlerin və Fordun münasibətləri müharibə dövründə də korlanmadı. Bu zaman artıq yeni Qitədə hitlerçilərlə hər hansı bir əməkdaşlığı qadağan edən qanun qəbul edilmişdi. Amma Ford üçün bu qanunun heç bir qüvvəsi yox idi. 1940-cı ildə Ford Almaniya ilə müharibə edən İngiltərə üçün təyyarə mühərriki istehsal etmək layihəsindən imtina etdi. Amma eyni zamanda Fransanın Puassi şəhərində açılan yeni Ford zavodu yeni təyyarə mühərrikləri istehsal etməyə başladı. Fordun Avropa filialları 1940-cı ildə Hitlerə 65 min yük maşını hədiyyə etdi! İşğal edilmiş Fransa ərazisində Ford şirkətinin filialları vermaxt üçün yük maşınları istehsal edirdi. Əlcəzairdə yerləşən digər filial isə, hitlerçi general Rommeli yük maşını və zirehli texnika ilə təmin edirdi.

Müharibənin sonlarında müttəfiqlər Almaniyanın Köln şəhərini bombaladılar. Amma hansısa səbəbdən Ford avtomobil zavodunun bir neçə binasından başqa şəhərdə salamat tikili qalmadı.

ABŞ-dan Almaniyaya pul axınına Amerika kəşfiyyat orqanı rəhbəri tərəfindən nəzarət edib.

1932-ci il yanvar ayında Hitlerin Britaniya maliyyəçisi Norman Monteqyü ilə görüşü keçirilib. Tarix elmləri doktoru, Hərbi Akademiyanın akademiki Yuriy Rubtsovun fikrinə görə, bu görüş zamanı nasist partiyasının gizli surətdə maliyyələşdirilməsi barədə razılıq əldə edilib. Rubtsovun yazdığına görə, görüşdə Dallesin qardaşları amerikalı sityasətçilər də iştirak ediblər. Qardaşlardan biri sonralar Amerika kəşfiyyatının rəhbəri olan Allen Dallesdir. Bəzi tarixçilərin iddiasına görə, məhz Allen pul axınına nəzarət edib.