\"Yaşar Nurinin həyat yoldaşı idim\"

Akademik Milli Dram Teatrının aktrisası Ləman İmanova Ölkə.az-ın suallarını cavablandırıb:

- Ləman xanım, istərdim əvvəlcə "Azdrama"ya necə gəlməyiniz barədə danışaq...

- 2002-ci ildə Mədəniyyət və İncəsənət Universitetinin teatr rejissorluğu fakültəsini bitirən kimi Gülsabah Quliyeva məni Bakı Bələdiyyə Teatrına dəvət elədi. Çünki məni diplom işində görüb bəyənmişdi. Diplom tamaşamız olan "Unuda bilmirəm"də Nərmini oynayırdım. Amaliya Pənahova ilk gündəcə məni bəyəndi və Safoklun "Elektra"sında baş rola təsdiq etdi. Böyük səhnədə ilk rolum da bu olub. İki il ərzində bir neçə rollar oynadım və oradan ayrılıb, əvvəllər bütün aktyorların arzusu olan Akademik Milli Dram Teatrına gəldim (gülür). Amma indi çətin deyil.

- Sizi "Azdrama"ya dəvət etmişdilər?

- Əsgər Əsgərov məni "Ağlasığmaz qətl" tamaşasında Mariya roluna dəvət etdi. Yəni, bu teatra rolla gəlmişəm. 2004-cü ildə teatra gəldim və 2005-ci ildə ştata düşdüm. O zaman direktorumuz rəhmətlik Əliabbas Qədirov idi. Qədirov peşəkar aktyor idi və bu teatra uyğun aktrisa olmasaydım, məni 3-4 ay ərzində işə qəbul etməzdi. Həmin illərdə "Azdrama"da bu proses uzun çəkirdi, 2-3 il gəlib gedəndən sonra ştata düşürdün. Ardınca kiçik və orta rollar oynamağa başladım. Baş rollar oynamağa başlayanda Əliabbas müəllim rəhmətə getdi. "Qvazimoda"da Esmiraldanı, "Mesenat"da Lizanı-Musa Nağıyevin həyat yoldaşını oynamışdım. Liza baş rol olmasa da, çox sevirdim o rolumu. Tərəf müqabillərim o qədər güclü sənətkarlar idi ki. Yaşar Nurinin həyat yoldaşı idim. O cür sənətkarla səhnəyə çıxıb yanbayan durmaq böyük şeydir. Ondan sonra Maqbet Bünyadov gəldi. Onunla yaxşı münasibətimiz var idi və şikayət edə bilmərəm. Problemimiz olanda yanına qaçırdıq, həll etməyə çalışırdı. Amma həmin ərəfədə teatr təmirə bağlandı deyə, çox tamaşa qurulmadı. Teatr təmirdə olanda mən rol oynamadım. Təkcə "Qarabağnamə"ni Mərahim Fərzəlibəyov başqa heyətlə qurdu. 2010-cu ildə Maqbet müəllim getdi və İsrafil İsrafilov direktor təyin olundu. Onda hələ teatr təmirdəydi. Təmirdən sonra 12 tamaşanın əmri verildi və heç birində mən olmadım. Təmirdən sonra direktor gənc aktyorları yığıb söhbət elədi. Söhbət zamanı bildi ki, mən teatr rejissorluğunu bitirmişəm. Çox kinayəli şəkildə dedi ki, sən üçüncü "sort" aktrisasan, "Azdrama"ya yaramırsan, gərək əyalət teatrlarında işləyəsən. Mən də onun bu fikrinə etiraz elədim. Nəysə bir az mübahisə yarandı və münasibətlər beləcə korlandı. Ondan sonra hazırlanan 12 tamaşanın heç birində mən yox idim. 12-ci əmrdən sonra Kamran Şahmərdan tamaşa qurdu və orada mənə kütləvi səhnədə rol verdilər. Təbii ki, o da aktyorları tanımırdı. Təzə gələn rejissorlara da mənim adım verilmirdi. Əgər hansı rejissor tanıyırsa, rol verə bilərdi. Bir müddət sonra Kamran Şahmərdan aktrisa kimi mənə bələd oldu və Şəlalə Şahvələdqızı ilə dublyor elədi. Nəsə o tamaşadan da uzaqlaşdım... İsrafil müəllimin qəbuluna getdim və dedim ki, əgər bu teatrda mənə ehtiyac yoxdursa, ərizəmi yazıb gedim. Dedi ki, narahat olma, hələ çox tamaşalar var, rol alacaqsan. Yenə gözlədim, bir şey olmadı. Bu minvalla bir il də keçdi və analıq məzuniyyətinə çıxdım. İlyarımdan sonra işə qayıtdım. Həmin ərəfədə Mərahim müəllim "Nazirin xanımı" tamaşasında mənə kiçik bir rol verdi. Ardınca Ramiz Novruzun "Silindr" tamaşasında rol aldım. O da Ramiz Novruz məni tanıdığına görə rol verdi. Və ən son oynadığım rol "Mənim günahım" tamaşasında Nata oldu. Bir sözlə, İsrafilov teatra direktor təyin olunduğu beş il ərzində cəmi dörd rol oynamışam.

- Beş il ərzində hazırlanan digər tamaşalarda sizə uyğun rol yox idi?

- Bilirsiniz necədir? "Lənkəran xanının vəziri" tamaşasını bərpa etdilər. O tamaşada arıq qızları götürüb ora buralarına yastıqca bağlayıblar ki, kök görünsünlər. Niyə bağlayırsınız, elə hazır aktrisa var da.

- Kim?

- Biri mən, Dilarə Nəzərova. Sən bunu qabaritli, kök göstərmək istəyirsənsə, elə hazır var da. Məgər öz aktrisalarımız pisdir ki, gedib ordan-burdan gətirdiniz? Mən 15 yaşlı qızı oynamağa iddia etmərəm. Amma bilirəm ki, bu rolu oynaya bilərəm də.

- Hər gün teatra gedirsiniz?

- Gündəlik gedirəm e, amma həvəslə yox. Əvvəl axşam da teatrdan çıxmaq istəmirdik. İndi əsəblər o qədər gərginləşib ki.

- Bu sözü çox aktyordan eşitmişəm. Niyə teatrdan qaçaq düşmüsünüz ki?

- Adam hər gün eyni problemlə rastlaşır, bezir də. Nə qədər olar? Mən on bir ildir yardımçı heyətdə işləyirəm, ən aşağı kateqoriya ilə çalışıram.

- Nə qədər əməkhaqqı alırsınız?

- 213 manat.

- Niyə 11 ildə əsas heyətə keçə bilmədiniz?

- Bununla bağlı üç dəfə İsrafil İsrafilova müraciət etmişəm.

- Nə cavab verib?

- Deyib ki, bu yaxınlarda yaxşı olacaq. Nə vaxt da gedirəm deyirlər ki, analıq məzuniyyətindən təzə qayıtmısan. Halbuki uşağım üç yaş yarımlıqdır, analıq məzuniyyətindən də iki ildir gəlmişəm.

- Deyəsən yeni mövsüm üçün daha dörd tamaşa hazırlanacaq...

- Yenə də mən heç birində yoxam.

- Şablon da səslənsə belə bir sual vermək istəyirəm. Beş il ərzində "Azdrama"nın daxilində yaxşıya və pisə doğru nələr dəyişdi?

- Elə bil ki, arzularımız puç oldu...Demirəm e "Azdrama"ya heç kim gəlməsin. Mən də nə vaxtsa ora gəlmişəm. Amma əvvəl iki-iki, üç-üç gəlirdik. O da ehtiyac duyulan zaman. Əgər sənin teatrının aktyoru varsa, təzədən eyni yaşda, eyni görünüşdə adamları niyə bura gətirirsən ki? Bəs buradakı aktyorlar nə işlə məşğul olsunlar? Boşuna maaş alsınlar?

- Bəlkə peşəkarlıq məsələsi var?

- Siz nə danışırsız? Hansısa əyalət teatrının aktrisası gəlib "Azdrama"nın aktrisasından üstün ola bilər? Əgər gəlib qeyri-adi bir şey göstərəcəksə, mən sizinlə razıyam.

- Söhbət əyalətlərdən gedirsə, bu teatrlardan yetərincə istedadlı aktrisalar, aktyorlar çıxıb...

- Yoxdur axı, yoxdur. İçində 1-2 dənə ya var, ya yox.

- Düşünürsünüz ki, İsrafilovun sizinlə ədavəti var?

- Yəqin iclasdakı məsələyə görə məni yola vermir ki, niyə mənə cavab qaytardın? Məni cəzalandırır. Orada 20 nəfərin yanında kimin şəxsiyyətini alçaldan sözlər desələr, cavab verərdi. Olmaz axı belə. Niyə hamının yanında məni üçüncü dərəcəli aktrisa adlandırırsan? Halbuki o gəlməmişdən əvvəl də baş rollar oynamışam. Özüm deməyim pis çıxır, amma pis də oynamamışam. Mən bu barədə danışmaq istəmirdim. İndiyə kimi necə dayanmışdımsa, elə də susacaqdım. Amma daha səbrim tükənib, bıçaq sümüyə dirənib.

- Yeri gəlmişkən, teatrın aktrisalarının əksəriyyəti baş verənlərə münasibət bildirməyiblər. Yəni bu qədər razıdırlar, yoxsa başqa səbəb var?

- Razı olan yoxdur. Bir iki nəfər var ki, onlar üçün hər şey yaxşıdır. Ona görə də danışmırlar.

- Hər şey yaxşıdır deyərkən?

- Rollarını alırlar, adlarını alıblar. Onlara daha nə lazımdır?

- Siz fəxri ada iddalısınız?

- Ad almaq üçün gərək nəsə edəsən. Mənə də nəsə etməyə imkan vermirlər axı. Tərəf müqabillərimdən də soruşsanız deməyəcəklər ki, Ləman istedadsız aktrisadır. Amma imkan vermirlər özümü göstərim.

- Sizcə bu vəziyyətdən çıxış yolu nə ola bilər?

-(düşünür) O gün xalq artistlərimizin də sözü düz gəlməyib. Neçə ildir bir yerdə işləyirik. Mən üçüncü direktordur ki, işləyirəm, onlar məndən qat-qat çox direktorlar görüblər. İsrafil müəllim də ömrünün axırına kimi direktor qalmayacaq. Nə vaxtsa vəzifədən gedəcək, bəlkə daha yüksək vəzifə tutacaq. Ona görə bu söz-söhbətlər lazımsızdır. Biz sənət yoldaşıyıq. Gərək bir-birimizlə mehriban olaq.

- Sizin müəyyən qədər tamaşaçıya tanıdan "Bacanaqlar" serialındakı Vəfa rolunuz oldu. Amma həmin serialdan uzaqlaşmağınız barədə müxtəlif söz-söhbətlər var idi. Hətta bildirilirdi ki, nəsə inciklik olub...

- "Bacanaqlar"ın 52-ci seriyasından 200-cü seriyasına kimi mən çəkilmişəm. Sonra belə qərara gəlindi ki, eyni aktyorlar tamaşaçını yorur və heyət dəyişdirilsin. Bir-iki nəfər qalmaq şərtilə heyət dəyişdirildi. Mənimlə yanaşı səkkiz nəfər serialdan uzaqlaşası oldu. Üç il o uşaqlarla işlədim və çox razı qaldım.

- Ondan sonra digər seriallara dəvətlər oldu?

- Ondan sonra "Tufanlı səma" və "Bir ailəm var" seriallarında oynadım. Amma etiraf edim ki, "Bacanaqlar" serialı məni tanıtdı. Hamı məni Vəfa kimi tanıyır.

- Serialdakı Vəfa xaraktercə çox sərt insandır. Maraqlıdır, Vəfanın Ləmanla nə dərəcədə oxşarlığı var?

- Vəfa xarakter etibarilə mənim tamamilə əksimdir, mən elə deyiləm (gülür). Vəfa heç vaxt 11 il yardımçı heyətdə işləməyə dözməzdi, danışardı.

- Aktrisalara verilən ənənəvi bir sualı cavablandırmağınızı istərdim. Hazırda filmə, seriala təklif olsa, nəyə çəkilməkdən imtina edərdiniz?

- (düşünür) Bu yaxınlarda bir təklif gəlmişdi, imtina eldim. Çox bayağı şeyləri xoşlamıram. Bir də intim səhnələrə çəkilmək mənim xarakterimə uyğun deyil. Rejissor nə dərəcədə peşəkar olsa da, Azərbaycanda bu mümkün deyil.

- Amma çəkilənlər olub...

- Mən çəkilmirəm.

- Bir az sərt səslənsə də deyəcəyəm. Bəlkə bədən ölçüləriniz buna imkan vermədiyi üçün razı deyilsiniz?

- Yox, bədən ölçüləri məndən də böyük olan aktrisalar var ki, çəkilirlər. Bu mənim kompleksimdir və belə şeylə sənət olmur. Açıq-saçıq səhnələr reytinq üçündür. Mənim istədiyim öz işlədiyim teatrda yaxşı rollar oynamaqdır. Təsəvvür edin ki, xaricdən gələn rejissora yardımçı heyətin aktyorlarının siyahısını vermirlər. Bu yaxınlarda bir iranlı rejissor gəlmişdi. Tamaşa qurmalıydı, amma alınmadı. Bufetdə məndən soruşdu ki, siz də burada işləyirsiniz? Dedim bəli. Soruşdu ki, nə işləyirsiniz? Dedim aktrisayam, adımı soruşdu və bildirdi ki, mənə verilən siyahıda sizin adınız olmayıb, olsaydı çağırıb sizinlə də danışardım. Mənim həmkarlarımla heç bir problemim yoxdur, indiyə kimi hətta söz davam da olmayıb. Amma direktor sanki mənimlə ədavət aparır. Mən niyə hələ də yardımçı heyətdəyəm? Bunun səbəbini bilmək istəyirəm. Məndən sonra teatra gələnlər 2-3 il dram artisti kateqoriyası alıblar.

Söhbətləşdi: İntiqam VALEHOĞLU