20 yaşlı fenomen Emin Eminzadə: \"Azərbaycanda heç kimi özümə rəqib görmürəm\"

Bu gün həmin gəncin-istedadlı vokalçımız Emin Eminzadənin 20 yaşı tamam olur. Gənc fenomen doğum günündə "Ölkə.Az"-ın suallarını cavablandırıb.

- Emin, iyirmi yaşın tamam olur. Təəssüratların, deyəcəklərin maraqlıdır.

- Artıq yaşım ikiylə başlayır. Bu, mənim üçün ilkdir (gülür). İyirmi yaşıma qədər yeniyetmə sayılırdım. Ancaq bu yaşa qədər məhz sevdiyim sənətlə bir çox uğurlara imza atdım, istədiyim işləri gördüm, bir çox ölkələrdə oldum. Görək iyirmi yaşımda nələr olacaq.

- Bildiyimə görə, Amerika Musiqili Dramatik Akademiyasının yeganə azərbaycanlı tələbəsisən...

- Bəli, bu, akademiyanın bizə verdiyi məlumatdır. Hazırda Bakı Musiqi Akademiyasında təhsilimlə əlaqədar icazəliyəm. İnşallah, gələn ildən oradakı təhsilimi də başlayacağam. 

- Bir çoxları iyirmi yaşda sənətə gəlirlər. Amma sənin iyirmi yaşında böyük uğurların var. Qazandıqların səni arxayınlaşdırmır ki?

- Arxayınlaşmıram, amma uğurlarım mənə stimul verir. Düşünürəm ki, bu yaşa qədər uğurlar qazanmışamsa, gələcəkdə də yeni nailiyyətlərə imza ataram. Daim üzərimdə çalışıram. İfaçı mütləq üzərində çalışmalı, özünü yeni-yeni layihələrdə göstərməlidir. Öz yerində dayanıb, eyni mahnıları ifa etmək ifaçıya yaraşan iş deyil.

- Tanınmış valideynlərin övladları nə qədər böyük uğurlar əldə etsələr də, insanlar bunu valideynin adıyla bağlayırlar. Sənin atan Xəzər Emin də ölkəmizin tanınan ziyalılarındandır, Dünya Azərbaycanlıları Konqresinin vitse-prezidentidir. Nailiyyətlərində atanın da payı var, yoxsa sırf sənin istedadının nəticəsidir?

- Hər bir valideyn övladını dəstəkləyir və ona yol açır. Əgər valideynlər ziyalıdırsa, bu, övlad üçün daha böyük stimul və şansdır. Əlbəttə, atamla anam karyeramda məni çox dəstəklədilər, arxamda durdular. Ancaq səhnədə oxuyan, insanların qarşısında çıxış edən mənəm. Tamaşaçı mənim nəyə qadir olduğumu eşidir və görür. Məsələn, bizneslə məşğul olmuram desinlər ki, atası dəstək olur. Səhnədə tək oluram, atam arxada olur. Ancaq valideynlərimin zəhmətini dana bilmərəm. Ümumiyyətlə, peşəsindən asılı olmayaraq, valideynlər övladlarını dəstəkləməlidirlər. 

- Bəllidir ki, vokal Azərbaycanda maddi mənada böyük perspektivlər vəd etmir. Bu səni narahat etmir ki?

- Sənətə başlayanda götür-qoy eləmişəm, düşünmüşəm ki, alınmaz, istədiyim qədər populyarlıq əldə edə bilmərəm. Klassik vokal, estrada vokal beynəlmiləl sənətdir. Bunu tək Azərbaycanda yox, dünyada başa düşürlər. Artıq Amerikada yaşaya-yaşaya, müsabiqələrdə iştirak edə-edə müəyyən tamaşaçı auditoriyası toplaya bilmişəm. Oradakı insanlar məndən soruşurlar ki, səsinizi yenə eşitmək istəyirik, gələn dəfə nə vaxt gələcəksiniz? İfaçı üçün ən vacib şey keyfiyyətli auditoriyanın yığılmasıdır. 

- Yaşı otuza qədər olan vokal ifaçıları arasında kimləri bəyənirsən, kimləri özünə rəqib görürsən?

- İndi deyəcəklərim gülməli və özündən razılıq əlaməti kimi görünməsin. İndiyə kimi heç bir ifaçının paxıllığını çəkməmişəm, rəqabət aparmaq istəməmişəm. Düzdür, deyirlər ki, rəqabət uğura aparır. Ancaq heç vaxt rəqabət aparmamışam. Mənə elə gəlir ki, insan fikrini karyerasına, şəxsiyyətinə cəmləməlidir. Bir məqamı da qeyd etmək istəyirəm. 

Bildiyiniz kimi hazırda musiqinin, mədəniyyətin üzərində də soyuq savaş gedir. Mənfur düşmənlərimiz torpaqlarımıza təcavüz etdikləri kimi, musiqimizə qarşı da təxribatlar törədirlər. Bundan sonra nə qədər böyük sənətçi olsam da, rəqib və düşmən kimi erməniləri görürəm. Yadınızdadırsa, bir neçə il əvvəl Robertino Loretti Xankəndində Akopyan soyadlı 13 yaşlı erməniylə konsert verəcəkdi. Dövlətimiz, İtaliyanın Azərbaycandakı Səfirliyi, Azərbaycanın Xarici İşlər Nazirliyi sağ olsun ki, məsələyə müdaxilə etdi. Bunu demək təvazökarlıqdan uzaq çıxmasın. Mən də həmin ərəfədə Robertino Lorettiylə birbaşa əlaqə saxladım və o konsert ləğv edildi. Əvəzində,  Lorettiylə mənim Bakıda-Muğam Mərkəzində konsertimiz oldu. Hətta bu məsələ erməni mətbuatında böyük ajiotaja səbəb olmuşdu. 

- Bu yaxınlarda ortaq tanışımızın toy məclisində səninlə bağlı bir məqamı müşahidə etdim. Bir neçə dəfə oxumağın xahiş olundu. Ancaq hiss olunurdu ki, toyda oxumağa elə də maraqlı deyilsən. Bu utancaqlıqdır, yoxsa düşünürsən ki, toy auditoriyası səni başa düşməz?

- Bu sənətə başlayanda özümə söz vermişdim ki, toy məclislərində oxumayacağam. Kimisə təbrik etmək olar, amma toydan pul qazanmaq istəmirəm. Məncə, sənətçi mahnılarının, albomlarının satışından, konsert qonorarlarından pulunu qazanmalıdır. Utancaqlıq deyil, sadəcə düşünürəm ki, mənim ifa etdiyim yüksək səviyyəli klassik musiqilər Azərbaycan toylarında ya qəbul olunmur, ya da az qəbul olunur. 

- Bildirdin ki, toydan pul qazanmamaq barədə özünə söz vermisən. Sözünün üzərində dayana bilmisənmi?

- Şükür ki indiyədək sözümün üzərində dayana bilmişəm.

- Bəs konsertlərdən qazancın var?

- Artıq müxtəlif ölkələrə dəvət olunuram, qonorar da alıram. Eyni zamanda cənab Prezident məni təqaüdə layiq gördü. Musiqidəki nailiyyətlərimə görə adım "Qızıl kitab"a salınıb. Bütün bunlar imkan verir ki, karyeramı daha uğurla davam etdirim. 

- Vokalçıların intellektual səviyyələri, düşüncə tərzləri də xeyli fərqlənir. Yanılmıramsa, sən də 4-5 xarici dil bilirsən. Doğrudurmu?

- Bəli, mən dörd dildə səlis danışıram, beşinci dili isə öyrənirəm. 

- Hansı dillərdir?

- Rus dilində məktəbi bitirmişəm, ingilis dilini bilirəm, italyan dilini daha da təkmilləşdirmək üçün italyan dostlarımla mütəmadi danışıram. Amerikada yaşayanda ispan dilini öyrənirdim. İtalyan və ispan dillərini çox xoşlayıram. Həm də italyan dili musiqilidir. Çünki İtaliya klassik vokal janrında olan musiqinin beşiyidir. Bütün partiyalar bu dildədir.

- Daha bir neçə dil öyrənmək fikrin varmı?

- Niyə də yox?! Öyrənmək heç vaxt gec deyil. Nə qədər çox dil bilsəm də, ana dilimi, doğma millətimi heç vaxt unutmaram. Bundan sonra harada oxusam da, millətimi, dövlətimi təmsil edirəm. 

- Yaradıcılığında hansı yeniliklər var?

- Hazırda özümə aid olan albom üzərində işləyirəm. Mənə elə gəlir ki, hər bir ifaçı hiss etdiklərini və düşündüklərini auditoriyasına çatdırmalıdır. 

- Bəstələr də sənindir?

- Bəli, bəstələr də özümündür. Üç il əvvəl oxuduğum "Bubble Dreams" də özümə aid idi. 

İntiqam VALEHOĞLU
Ölkə.Az