Sərdar Cəlaloğlu: "Dəfələrlə nazir olmaq imkanım olub..."

Sərdar Cəlaloğlu: 3 iyun 1954-cü ildə Naxçıvan Muxtar Respublikası Babək rayonu Cəhri kəndində anadan olub. Üç oğlu bir qızı var. Övladlarından yalnız biri onunla birlikdə yaşayır.

3 nəvə sahibidir. Onlar bir ailənin üzvü olsa da, müxtəlif ölkələrin- İngiltərə, Norveç və Azərbaycan vətəndaşlarıdırlar.

O, günlərin sabit, monoton rejimdə keçməsini yaradıcılıq baxımdan önəmli hesab edir. Gününün 8 saatını yaradıcılığa, qalan hissəsini isə oxumağa xərcləyir. Allaha inanır. Həyətanın dönüş nöqtəsi 6 yaşında olarkən baş verib.Həyatında ən çox diqqət etdiyi sağlam qidalanmaqdır...

Sərdar Cəlaloğlunun Ölkə.az-a verdiyi müsahibəsini təqdim edirik...

-İlk olaraq Sərdar Cəlaloğlunu bir cümlə ilə izah edin...

-Öz xalqına, öz dövlətinə bağlı olan, gənclik arzuları öz müstəqil dövlətinin olmasından ibarət olan bir insandır Sərdar.

-Həyatınız necə keçir, dəyişkən, ya monoton?

-Günlərin sabit, monoton rejimdə keçməsi yaradıcılıq baxımdan çox önəmlidir. Çünki rəngarəng yaşayan insanlar heç bir işi ardıcıl görə bilmir. Hazırda bir neçə proqram üzərində işləyirəm. Xüsusən də Qurani Kərimə izahat yazmağa xüsusi zaman ayırıram.

Qeyd etmək istəyirəm ki, özüm dinə, Allaha inanan biriyəm. Bir çox elmlərlə maraqlanıram. Günümün 8 saatını yazmağa, qalan hissəsini isə oxumağa xərcləyirəm. Son vaxtlar siyasi proseslərdə görünməməyimin səbəbi də elə bunlardır.

-Uşaqlıq xəyallarınızda özünüzü gələcəkdə hansı obrazda görürdünüz?

-Adamların gələcəyi onların uşaqlıqda yaşadıqları yaşantılarla sıx bağlıdır. Mən gözümü açandan evdə anamı xəstə görmüşəm. Təsəvvür edin ki, 5 yaşımdan mən ancaq anamı sağaltmaq arzusunda olmuşam. Anam da həmişə məni oxşayanda deyərdi ki, “oğlum böyüyüb, məni sağaldacaq”. Bəlkə də elə buna görə mən həkim olmaq məsələsinin altından bir qırmızı xətt çəkdim. Uşaq vaxtı gələcəklə bağlı təsəvvürlərim ancaq həkimliklə bağlı olub.

"6 yaşımda ailəmdən ayrılıb internata getdiyim gün mənim həyatımın dönüş nöqtəsi olub..."

-Həyata küsdüyünüz və yaxud əksik hiss etdiyiniz anlarda hansı mahnılara sarılırsınız?

-Çalışıram yalnız qalmayam. İnternatdə oxuduğum üçün heç vaxt tək olmamışam. Ona görə də məndə tək qalma kompleksi var. Heç vaxt tək qalmıram.

Mahnılara gəlincə, lirik musiqilərə daha çox qulaq asıram. Filmlər üçün yazılan xüsusi musiqi parçaları var ki, onları dinləməyi çox sevirəm. Enrike İqlesiasa qulaq asmağa xüsusi həvəsim var. Bəzən dostlar ona qulaq asdığıma görə təəccüb edirlər (gülür).

-Hər kəsin həyatında onu böyüdən, yetkinləşdirən bir hadisə(lər) olur. Sizcə, bəs sizi böyüdən nə oldu?

-Bu baradə inanın ki, heç vaxt düşünməmişəm. Çünki həyatım elə gətirib ki, hər zaman aparıcı insanlarla birbaşa ünsiyyətdə olmuşam. Onlar da mənim şüurumun, fikrimin formalaşmasına çox ciddi təsir ediblər. Əgər siz mənə desəydiniz ki, həyatınızın dönüş nöqtəsi hansı olub, mən 6 yaşımda ailəmdən ayrılıb internata getdiyim günü deyərdim. Bu mənə tamam fərqli həyat yolu olub. Deyərdim ki, həyatımı dəyişdirən bir başlanğıc idi.

"Bəzən elə siyasətçilər olur ki, müəyyən etmək olmur, bu hökümətin, yoxsa müxalifətin adamıdır..."

-Sərdar Cəlaloğlunu başqa siyasətçilərdən fərqləndirən nədir?

-Başqa siyasətçilər adətən qarşısındakına eşitmək istədiyini deyirlər. Bununla da çox böyük hörmət qazanırlar. Amma mən heç vaxt qarşımdakının məndən gözlədiyini yox, ona nə vermək istədiyimi vermişəm. Buna görə də əksər vaxtlarda anlaşılmayan insan oluram. Məsələn, mən Azərbaycan siyasətində sonradan hamının qəbul etdiyi ideyaları bir neçə il bundan qabaq səsləndirmişəm. Və səsləndirdiyim vaxt çox böyük qınağa səbəb olsa da, sonradan hər kəs haqlı olduğumu anlayıb.

Bəzən elə siyasətçilər olur ki, müəyyən etmək olmur, bu hökümətin, yoxsa müxalifətin adamıdır. Bilirsiniz niyə? Bunlar elə bilirlər ki, siyasətçi burulmuş kukladır. Onu burmalısan və axıra qədər eyni ritmdə hoppanıb-düşməlidir. Siyasət dəyişən proses olduğuna görə, orada sabit fikirdə qalmaq qüsurdur. Mənim son 20 ildə verdiyim proqnozlardan elə birisi ola bilməz ki, o öz təstiqini tapmasın. Amma elə politoloq, elmlər doktoru olan adamlar var ki, dediklərinin heç biri təstiq olunmayıb.

"Dəfələrlə imkan olub ki, mən gedim nazir, komitə sədri olum, amma mən bunlardan çox soyuqqanlılıqla imtina etmişəm..."

-Ən çox nəyin əksikliği var hayatınızda?

-Psixologiyada yarımçılıq kompleksi deyilən bir anlayış var. Bax bunlar yaşanmayan yaşantılardır. Uşaq olarkən, gənclik dövrümüzdə, cavanlığımızda, ümumilikdə arzuladığımız, amma yaşaya bilmədiyimiz hislər bizdə yarımçılıq kompleksi yaradır. Məndə isə kompleks yoxdur. Arzu etdiyim hər şeyi yaşamışam. Başqalarından fərqli olaraq vəzifəmə arxayın olmamışam. Mən birinci olduğum yerdə də, üçüncü olduğum yerdə də həmişə parlamışam. Heç vaxt kompleksim olmayıb. Əgər olubsa, bu müəyyən dövrü əhatə edib ki, bu da internatda oxuduğum vaxtlardır. Çünki o zamanlar ailədə hər kəs mənə qonaq kimi baxırdı. İctimai siyasi həyata gəlincə, burada arzuladığım hər şeyi qazanmışam.

-O zaman düşünmək olarmı ki, namizədliyinizi versəniz də seçilməyi arzulamırdınız?

-Məni yaxın tanıyan adamlar bilir ki, dəfələrlə imkan olub ki, mən gedim nazir olum, komitə sədri olum, amma mən bunlardan çox soyuqqanlılıqla imtina etmişəm. Amma dostlarım olub ki, təkcə müavin olmaqdan ötrü 50 cür oyundan çıxıblar. Bəzən insanlar elə bilirlər ki, onların şəxsiyyətini tutduqları mövqe müəyyən edir. Fikir versəniz, doğrudan da elədir. Məsələn bir adam millət vəkili, nazir, professor olmasa baxırsan ki, heç kəsdir. Adının qarşısında elmlər doktoru yazılmasa, elə biləcəksən ki, çobandır.

"Həmin 6 yaşında evdən çıxan internat uşağı bu gün Sərdar Cəlaloğludur..."

-Məhbəs həyatı sizin üçün nə ifadə edir?

-Əvvala onu deyim ki, həbsxanaya salmaq insanı diri-diri qəbrə qoymaq deməkdir. Bura insanı öz ölümünü müşahidə etməyə məcbur edir. Orada insanda ümidsizlik olur. Amma onu da deyim ki, mən həbsxanaya təsadüfən düşmədiyimə görə və həbsxana mənim üçün yad bir şey olmadığından mənə çətin gəlmir. Nəzərə alsaq ki, mən internatda oxumuşam və ora da bir növ həbsxana kimi bir yerdir. Rejim eyni rejimdir, sadəcə ad fərqlidir. Həbsxanada tək fərqli cəhət odur ki, oranın vaxtı ilə azadlığın vaxtı bir deyil. Ona görə də məhbəs həyatı yaşayan insanlar cavan qalır.

-Geriyə çevrilib baxanda gəldiyiniz yolda uğursuzluğa səbəb olacaq nələrəsə rast gəlmisinizmi?

-Mən hazırda durduğum yeri uğursuz hesab etmirəm. Baxın, orta məktəbi əla qurtarmışam, Universiteti əla bitirmişəm, çoxlu kitab yazmışam, siyasət sahəsində tanınıram. Dünyanın bir çox ölkələrinin prezidentləri, baş nazirləri ilə görüşmüşəm, onu etmişəm, bunu etmişəm, daha başqa nə edə bilərəm ki? Mənim arxamda böyük pul olmayıb, nəslim olmayıb. Həmin o, 6 yaşında evdən çıxan internat uşağı bu gün Sərdar Cəlaloğludur.

-Sərdar bəy necə babadır?

-Etiraf edim ki, mən uşaqları başa düşürəm. Bəlkə də elə buna görə onlar məni çox istəyir. Çox yaxşı uyum içindəyik.

"Mənim kitablarıma əsl qiymət mən öləndən sonra veriləcək..."

-Son sualımı Sərdar bəydən deyil, Sərdar babadan soruşmaq istəyərdim. Sizcə, dünyanı səmimiyyət, yoxsa qeyri-səmimiyət məhv edə bilər?

Səmimiyyət lazımdır. Səmimiliyin doğduğu qardaşlıq hissi gözəldir. Ona görə də, səmimiyyət insanlığı xilas edə bilər. Riyakarlıq insanlığın məhvidir.

-Sonda nə demək istəyərdiniz?

Son olaraq demək istəyirəm ki, “dahilər öz dövründə hamıdan xəbərsiz yaşayıb ölürlər”. İndi mənim kitablarıma düzgün qiymət verilməyə bilər. Bu normaldır. Əsl qiymət mən öləndən sonra veriləcək. Onda daha mənimlə rəqabətdə olan insanlar da bu həyatda olmayacaq. Kitablarımı oxuyan yeni gənclik neytral baxışları ilə ədalətli qiymət verə biləcəkıər. Mən qısa müddətli, birgünlük ömrü olan ideyalar vermirəm. Onların bəhrəsini illər sonra hər bir insan görəcək. Əgər uzağa gedən ideyalar verirsənsə, səni uzağa gedən insanlar başa düşəcəklər, yaxındakılar yox. Mən yaradıcılığımdan heç bir şey ummuram, yazıb, çap etdirib, pulsuz paylayıram. Əsas odur ki, nə vaxtsa insanlar bu ideyaları axtaranda, tapıb istifadə edəcəklər.

Sərdar Cəlaloğlu ilə söhbətimiz bu cür sona çatdı. Sonda müsahibim mənə özünün müəllifi olan İnsanlar və adamlar (fəlsəfi kəlamlar) və Totalitarizmin metamarfozası (elmi-siyasi əsər) kitablarını hədiyyə etdi.