\"Qızım dedi ki, Qarabağın ermənilərə verilməsinə qol çəksən, övladlıqdan çıxacam\" - SƏFİR

Azərbaycanın sabiq xarici işlər naziri (1999–2004), hazırda Bosniya və Herseqovinada fövqəladə və səlahiyyətli səfir vəzifəsində çalışan Vilayət Quliyev Ümummilli Lider Heydər Əliyevlə bağlı xatirələrini bölüşüb.

 

Ölkə.az-ın məlumatına görə, o, "Böyük insan haqqında xatirələr" kitabında nazir təyin edilməsindən də bəhs edir.

 

Diplomat təklifin onün üçün çox gözlənilməz olduğunu bildirib.

 

"Doğrusu, ilk anda özümü itirdim, cavab verməyə söz tapmadım. Sonra indiyə qədər heç vaxt dövlət işində işləmədiyimi, belə məsul vəzifənin öhdəsindən gələ bilməyəcəyimi dedim. “не боги горшки обжигают”, — deyə Prezident məşhur latın ifadəsini rusca misal çəkdi. “Bilmirsən, öyrənərsən. Nəzərə al ki, mənim rəhbərliyim altında işləyəcəksən. Nə kömək lazım olsa, göstəriləcək. Qorxuya düşməyin üçün heç bir əsas yoxdur. Bütün məsuliyyəti mən daşıyıram. Aydın məsələdir ki, heç bir nazir dövlət başıçısından xəbərsiz qərar verə bilməz. Hamı Qarabağ haqda yazır, danışır, yol göstərir, tələb edir. Amma konkret işə gələndə çalışır ki, yaxasını kənara əçəkib hər şeyi Heydər Əliyevin üstün, atsın. Sonra da imkan düşən kimi hay-küy salsın, vətənpərvərlik eləsin, özü isə bir işin qulpundan yapışmasın”.

 

“Mən elə düşünmürəm, — dedim. — Sadəcə, belə məsul bir işdə etimadınızı doğrulda bilməyəcəyimdən qorxuram. Qorxuram ki, mənim bacarıqsızlığımı da sizin ayağınıza yazsınlar”.

 

Bu sözlərdən sonra Prezident söhbətin bitdiyini də deyə bilərdi. Amma, əksinə, məni inandırırdı ki, tale qarşıma, sadəcə uğurlu fürsət çıxarmayıb. Həm də böyük bir işdə iştirak etmək, yüz minlərlə insanın həyatında iz qoymaq, tarixə düşmək imkanı yaradıb. Belə imkandan yararlanmamaq günah olarl. Uzun sözün qısası, söhbətin heç yerdə açılıb-ağardılmaması şərtilə mənə ertəsi gün saat 14-ə qədər fikirləşməyə vaxt verildi,

 

Oktyabrın 25-dən 26-na keçən gecə həyatımın ən ağır, ən çətin gecələrindən biri olduğunu desəm, mübaliğə etmərəm Təbii ki, xanımımla məsləhətləşdim, O da mütərəddid vəziyyətdə qalmışdı. Səhər açılana qədər düşünüb-daşındıq, gütür qoy etdik. Sonda qərar verdim: təklifdən, Heydər Əliyevin dəvətindən boyun qaçırmağa mənəvi haqqım yoxdur. Hətta uğur qazana bilməsəm də, “Mən bacardığımı elədimi" deməyə, vicdanımı sakitləşdirməyə əsasım olmalı idi. Yoxsa heç bir iş görmədən imtina qərarı vermək meydandan döyüşsüz qaçmaq olardı. Beləliklə, 26 oktyabr 1999-cu ildə Prezidentin sərəncamı ilə heç kəsin gözləmədiyi, hətta ağlına gətirmədiyi halda xarici işlər naziri təyin edildim. Həmin axşam nazirliyin rəhbər heyəti ilə Prezident sarayında müşavirə keçirildi. Heydər Əliyev qərarı barəsində kollektivə məlumat verdi.

 

Təbii ki, təyinatın gözlənilməzliyi cəmiyyətdə qəfil partlayan bomba effekti yaratdı. Hələ işə başlamamış haqqımda tələm-tələsik “Qarabağı təhvil verməyə gələn nazir” imicinin formalaşdırılmasına başlandı. İlk iş gunümün sonunda, gecə saat 12-də evə qayıdanda hələ də oyaq olan qızım Humay məni bir tərəfə çəkib yaşına yaraşmayan ciddiyyətlə: “Ata, sən Qarabağın ermənilərə verilməsinə qol çəksən, gedib övladlığından çıxacam”, -deyə xəbərdarlıq elədi... 

 

Xüsusi təcrübəm, professional hazırlığım olmadan dövlətçilik həyatının və siyasi proseslərin mərkəzinə düşdüm. Təbii ki, belə şəraitdə Heydər Əliyevin məsləhətləri, gündəlik qayğısı və diqqəti, ən başlıcası isə xeyirxah, təmkinli münasibəti olmasaydı, üzləşdiyim çətinliklər qat-qat artardı. 

 

Mən mərhum Prezidentin böyük səbrini, diqqət və həssas münasibətini xüsusi qeyd etmək istərdim. O, dövlər xidmətində təzə olmağımı, təcrübəsizliyimi yaddan çıxarmırdı. Bəlkə, elə buna görə də ilk vaxtlarda digər həmkarlarımla müqayisədə səhvlərimə, yanlışlıqlarıma daha təmkinlə, dözümlü yanaşırdı. Həma adətinin xilafına çıxaraq bəzi qərarları barəsində izahat verirdi".//Modern.az