Qüdrət Həsənquliyevin Nalbandyan sevgisi
Hər şeyi müqayisə etmək, yaxşını pisdən seçməyə həmişə kömək edir
Canlı və cansız hər şeyi, görülən işləri, tikilən evləri, salınan yolları, komfortun simvolu bahalı maşınları, insanların səviyyəsini yalnız və yalnız onları bir-biri ilə müqayisə etməklə hansının yaxşı, hansının pis olduğunu bilmək olar.
Keçən həftə parlamentimizin üzvlərindən birinin, həmişə verdiyi bəyanatlarla məmurlar arasında gedən nüfuz savaşına rəngarənglik qatan Qüdrət Həsənqulyevin Ermənistanın XİN başçısı Ervard Nalbandyanın ünvanına səsləndirdiyi yüksək fikirləri aytımızda dərc etmişidik. Verdiyimiz meterialda Həsənquliyev haqqında qısa məlumat vermişdik. Onun hansı gizli parlament fraksiyasına məxsus olduğunu və əslində kimin ürək sözlərini, arzu və istəklərini Milli Məclis tribunasından səsləndirdiyini bildirmişdik. Əstağfurullah, elə bilməyin ki, işarə vurduğumuz əlahiddə naziri də ermənilərə sevgidə və rəğbətdə ittiham edirik. Yox, elə deyil. Sadəcə əlahiddə nazirin sifarişini düz yerinə yetirə bilməyən yarıtmaz Həsənuliyevdən danışırıq.
Tutalım ki, əlahiddə nazir Həsənqulievə Elmar Məmmədyarovu nəzarətində olan "qəzetələrdə" və parlament kürsüsündən biabır etmək əmri vermişdi. Bu o demək deyil ki, ona ağası Məmmədyarovu ermənilərin ayağına verməyi demişdi. Özü də nazir ola-ola, başqa bir naziri erməni naziri ilə müqayisə edərək aşağılayacaq qədər uzağa getməz "fövqəlnazir". Görünür Həsənqulyev ona göndərilən kağızda yazılı "instruksiyanı" düz oxumayıb və ya verilən təlimatı telefonda düzgün başa düşməyib.
Qayıdaq Məmmədyarova. Düşmənimiz olan erməni ilə ən çox görüşüb ünsiyyətdə olmaq, danışıqlar aparmaq, protokol naminə kameralar və fotoobyektivlər qarşısında gülümsəyərək, düşmənin əlini sıxaraq poza vermək qədərinə yazılıb Elmar Məmmədyarovun. Nazir bunu özünün istədiyindən deyil, işinin, Azərbaycan dövlətinin maraqlarının tələbindən edir. Onun bu görüşlər zamanı aldığı üz ifadəsindən, az və ya çox gülümsəməsindən asılı olmayaraq o, bütün region üçün ən ağrılı problem olan Qarabağ problemi ətrafındakı danışıqlarda Azərbaycan dövlətinin mövqeyindən çıxış etmək səlahiyyətini icra edir. Cənab Həsənquliyevin, əlahiddə ağasının nəzarət etdiyi sahələrdən fərqli olmayaraq orada "şapka", "monopoliya", "otkat", "çirkli pullar" yoxdur, orda diplomatik danışıqlar var, dünyanın aparıcı ölkələrinin diplomatlarının iştirak etdiyi müzakirələr var.
Məntiqlə əgər Elmar Məmmədyarovun şəxsi keyfiyyətləri erməni həmkarının keyfiyyətləri ilə müqayisə edilirsə, onda nəyə görə digər nazirlərimizi erməni həmkarları ilə müqayisə etməyək? Məsələn, cənab Həsənquliyev, nəyə görə Ermənistan FHN başçısının daxili bazarda monopolist olan böyük bir holdinqi yoxdur? Nəyə görə ona öz nazirliyindən başqa qeyri-rəsmi olaraq bir neçə başqa nazirlik və dövlət komitəsi tabe deyil? Nəyə görə erməni "fövqəlnazir" ölkəsinin ticarət daxili və xarici ticarət dövrəyyəsinə Al Kapone Çikaqoya nəzarət etdiyi kimi, daha doğrusu bizim fövqəlnazir Azərbaycana nəzarət etdiyi kimi nəzarət etmir? Nəyə görə Ermənistanın baş yanğınsöndürəni erməni parlamentində şəxsi fraksiyaya malik deyil?
Göründüyü kimi Qüdrət Həsənquliyev əsl müqayisə edilməli olanı kənarda qoyub quru maaşa qulluq edən və Azərbaycan kabinetinin ən təmiz və namuslu nazirlərindən birini hədəfə götürüb. Əgər cənab Həsənquliyev bütün nazirlərimizi erməni həmkarları ilə müqayisə etməyi öz öhdəsinə götürübsə, onda haradan başlayacağını gözəl bilməlidir.
Ölkə.az, Monitorinq şöbəsi
