Jurnalist-fəhlənin keçmiş nazirdən prezidentə
Qarabağ müharibəsi iştirakçısı Sərməst Seyidəliyev çalışdığı iş yerindəki üzlədiyi haqsızlıqlar barədə ölkə Prezidentinə mətbuat vasitəsilə şikayət məktubu ünvanlayıb. Həmin məktubu eynilə Sizlərə təqdi edirik:
Cənab Prezident!
Bu günlərdə etdiyiniz çıxışlarınızın birində demişdiniz: “Bizim ictimaiyyət hər hansı bir yerdə qanunsuzluqlar, pozuntular, ədalətsizlik baş verdikdə dərhal reaksiya verir. Mən bunu alqışlayıram. Bu, bizə kömək edir. Bu canlı bağlantı davam olmalıdır və güclənməlidir.”
Cənab Prezident!
İşləmiş olduğum kollektivdə baş verən acınacaqlı vəziyyətlər barədə sizə məlumat vermək və sizdən kömək istəyirəm. Doğma rayonum Cəbrayıl qudurmuş ermənilər tərəfindən işğal olunduqdan sonra taleyimə köçkünlük qismət oldu. Ailə üzvlərimlə birlikdə Bakı şəhərinə gəlib Nizami rayonundakı 278 saylı uşaq bağçasında məskunlaşdım. Hal-hazırda da orada yaşayıram. 71 yaşım var. Ömrümün 53 ilini əmək fəaliyyətinə sərf etmişəm. Ali təhsilli jurnalistəm, Qarabağ müharibəsi veteranıyam. 40 il mətbuatda çalışmışam. Rayon partiya komitəsində işləmişəm. Harada işləməyimdən asılı olmayaraq haqsızlığa dözməmişəm.
2004 –cü ilin iyun ayında qəzetlə vidalaşaraq ailəmi dolandırmaq üçün AB Standard QSC-nin AB Dərnəgül boru zavodunda fəhlə kimi işə başladım. AB Standard QSC keçmiş iqtisadi inkişaf naziri Heydər Babayevindir. AB onun atasının adının və soyadının baş hərfləridir.
İşə başlayandan bir müddət sonra buranın haqsızlıq yuvası olduğunu gördüm. Əvvəllər hər şeyə göz yumdum. Fikirləşdim ki, zavod işə yeni başlayıb, respublikamız müstəqilliyə təzə qədəm qoyub, hər şey yaxşı olacaq. Amma getdikcə görürdüm ki, AB Standard QSC -nin rəhbərliyi, habelə zavodun icraçı direktoru Məhəmməd Abbasov hədlərini aşır, zavodun gəliri artdıqca yollarını azır, heç kimi saymır, ciddi qanunsuzluqlara yol verirlər.
Əmək müqaviləsində iş bir növbəli göstərildiyi halda zavod işə başladığı gündən 3 növbədə fəaliyyət göstərmişdir. Fəhlələr şənbə, bazar, bayram günləri işlədilmişdir. Bizə 7-8 həftədə bir gün istirahət verilmişdir. 2 -ci, 3 -cü növbələrin olmadığını, qeyri iş günlərində istirahət verildiyini fəhlələrin bilməməsi üçün heç kimə əmək müqaviləsinin surəti verilməmişdir. İşə qəbul olunduğum gündən 2011 -ci ilin sonuna kimi 2 -ci və 3 -cü nəvbələrdə işləmişəm.
İşə başlayandan bir neçə il sonra ziyalı kimi haqsızlıqlara dözməyib M.Abbasovun qanunsuz hərəkətlərini özünə dedim. Nöqsanlarını düzəltmək əvəzinə məni işdən çıxarmaqla hədələdi. Dedi ki, zavod H.Babayevindir, mən də buranın direktoruyam. Həftənin 5 günü H.Babayevin, 2 istirahət və bayram günləri mənimdir. Xoşun gəlmir gedə bilərsən. Onu da bildirdi ki, hara şikayət edirsən et. Prokuror, məhkəmə, həmkarlar yoxdur ki, siz fəhlələrin şikayətinə baxsın. İndi hər şeyi pul həll edir. Lazımi adamların haqqını aydan-aya verirəm. Bir də ki, H.Babayevə kim toxuna bilər.
Direktorun verdiyi cavab məni qəzəbləndirdi. Ölkə yəni bu vəziyyətə qalıb ki, belələri qanundan qorxmayıb bildiklərini edirlər? Müstəqil respublikamızın prezidenti də, onun gözəl qanunları da var. 21 -ci əsrdə qul əməyinin bu növü qanundan qorxmayan belələrinin ixtirasıdır.
2011 -ci ilin sonlarında AB Standard QSC-nin prezidenti Oruc Heydərovun qəbulunda oldum. O da direktoru müdafiə etdi. Onun tapşırığı əsasında qeyri iş günlərində işləməkdən, 2-ci, 3-cü növbələrdən azad olundum. Amma başqa fəhlələr əvvəlki qaydada işlədildilər. Qeyri iş günlərinin, gecə növbələrinin almadığım əməkhaqları verilmədi. Yuxarı təşkilata şikayətimdən sonra M. Abbasovun mənə qarşı qəzəbi daha da artdı. Hər vasitə ilə qisas aldı. 2010 -cu ilin yekununa görə özü də başda olmaqla bütün işçilər 13 -cü əməkhaqqı aldılar, mənə isə vermədi. 2010, 2011, 2012-ci illərdə özü də başda olmaqla hamıya ayrı-ayrı aylarda əməkhaqqının müəyyən faizi miqdarında mükafat verdi, mən isə kənarda qaldım. M.Abbasov yüksək məbləğdə mükafatı fəhlələrə vermək əvəzinə həmişə özü alırdı.
Hər növbədə buraxılan müxtəlif adda boruların miqdarı rəislər tərəfindən jurnala qeyd olunurdu. Hüquq müafizə orqanlarına şikayət edəcəyimdən qorxuya düşərək həmin jurnalı yandırıb məhv etdilər. Ona görə ki, 2 -ci və 3 -cü növbələr danunsuz idi.
Haqqımı tələb etmək üçün 2 dəfə (2012 -ci ilin yanvar ayında, 2015 -ci ilin sentyabrında ) Dövlət Əmək Müfəttişliyi Xidmətinə ərizə ilə müraciət etdimsə də heç bir nəticəsi olmadı. Dəfələrlə Heydər Babayevlə görüşmək istədim, ancaq məni qəbul etmədi. Bu ilin iyul ayında haqqımı tələb etmək üçün yenidən AB Standard QSC –nə ərizə ilə müraciət etdim. İşin nə yerdə olduğunu görən H. Babayev avqustun 6-da zavodun fəaliyyətinə xitam verdirib M. Abbasovu vəzifəsindən çıxartdı. Bütün işçilərə 2 aylıq kompensasiya verildi. Dərhal da zavodun adını dəyişib “Kroplas” qoydu. Bu, mənim, eləcə də başqa fəhlələrin hüquqlarının taptanmasından, əməkhaqlarını verməkdən yayınmaqdır. Bu, AB Standard QSC-nin və H.Babayevin yeni “ixtirasıdır.”
Cənab prezident!
Zavod sanki H.Babayevlə M.Abbasovun şəxsi mülkiyyətləri idi. Özəl müəssisə olsa da axı bunun da bir həddi var. Fəhlələr qanunsuz olaraq qeyri iş günlərində, üç növbədə işlədilmişdir. Qışın şaxtasında, yayın istisində 12 metr uzunluğunda, müxtəlif çəkidə çıxan borular iki nəfər fəhlənin çiynində 50-60 metr kənara aparılıb yığılırdı. Ağır boruların təsirindən şəxsən mənim sağ çiyin sümüyüm yerindən oynayaraq boğazıma dirənmişdir. Bu əziyyətlə boru çıxarıb sahibkarları varlandırır, amma halal əməkhaqqımız ala bilmirdik.
Zavodun xeyirini ancaq sahibkarlar görürdü. M.Abbasov zavodun hesabına hər ay ezamiyyət götürüb xarici ölkələrə gedirdi. Bankdan kredit götürüb işdən çıxanların borcunu zavodun hesabına ödəyirdi. Bu haqda istənilən qədər fakt var.
Viktor adlı adamı zavodda görməmişik, adını belə eşitməmişik. Halbu ki, o, zavodda ştatnı işçi kimi gedib, hər ay adına əməkhaqqı yazılıb, 13 –cü əməkhaqqı, mükafatlar alıb.
Boruların yaxşı satılması üçün üzərində “Dərnəgül boru” deyil “Firat boru”, “Farat boru” sözləri yazdırdırdı. Bu da elə oğruluğun bir növüdür. Torpaq altından çıxan xarab, yararsəzboruları ucuz qiymətə alıb üyütdürərək xammalla qarışdırdıb keyfiyyətsiz boru buraxdırırdı.
M.Abbasovun bacısının əri Elyar Səfərov ambar müdiri işləməklə yanaşı həm də onun “kassiri” idi. Zavodda olmadığı vaxtlarda rəhbərliyi ona həvalə edirdi. Ümumiyyətlə, alış-verişi “kassir” nağd bulla edirdi. Xammalı boşaldılıb işlədilən boş kisələri lazımı adamlara satırdı. Bu adam nə qədər əvəzolunmaz idisə işlədiyi 11 il müddətində bir dəfə də olsun məzuniyyətə çıxmamışdır. Şəxsən onun aylıq əməkhaqqı mənimkindən az idi. Buna baxmayaraq 5-6 yerdə ev alıb, bağ evi var. Əlbətdə, bunlar zavodun pulu hesabınadır. Mən isə hələ də uşaq bağçasında yaşayıram.
M.Abbasov vəzifəsindən sui-istifadə sdərək fəhlələri iş vaxtı villasında işlədirdi. Ramil və Tahir adlı fəhlələr 2012 -ci ilin sentyabr, oktyabr, noyabr aylarında işə gəlmədən onun Mərdəkandakı şəxsi evinin tikintisində çalışmış, əməkhaqqı, mükafat almışdılar. Onlarin yükünü isə mən və başqa fəhlələr çəkmişdir.
Bunları sadalamaqla demək istəyirəm ki, M. Abbasov vəzifə səlahiyyətlərindən sui-istifadə edərək və vəzifə səlahiyyətlərini aşaraq qanunsuzluqlara yol vermiş, öz gəliri üçün mənı və yoldaşlarımı qul kimi işlədib əməkhaqqı verməmişdir.
AB Standard QSC -nin rəhbərliyi, eləcə də H.Babayev və M.Abbasov çəxsi mənafeləri üçün mənim və fəhlə yoldaşlarımın hüquqlarınıtaptalayıblar. Onlar bilməlidirlər ki, Azərbaycan hüquqi dövlətdir. Ölkədə qanun şahdır. Qanun qarşısında hamı cavabdehdir.
Cənab Prezident! Var-dövlətim, mülküm düşmənə qismət oldu. Burda da qanuni əməkhaqqımı özümünkülər vermir. Ümidim Sizədir. Sizin köməkliyinizlə haqqımın bərpa olunacağına inanıram.
3 dekabr 2015 -ci il İmza: Sərməst Seyidəliyev
Ünvan: Nizami rayonu, Keşlə qəsəbəsi, 278 saylı uşaq bağçası.
Məktubda adı çəkilən bütün fiziki və hüquqi şəxslərin mövqeyini dərc etməyə hazırıq
