Sən mənsən, mən sənəm!

Tamilla Qulamiyə ithaf edilir... 

Səni doğmamışam, məni dünyaya gətirməmisən, yedirməmişəm, içirməmisən, bələməmişik, böyütməmişik bir-birimizi, fərqli analardan bənzər tənbehləri ayrı cümlələrlə eşitmişik. Fərqli uşaqlıq yaşayıb, dəyişik oyunlar oynamışıq.  Ayrı xəyallar qurmuşuq, başqa insanlarla həyat bölüşürük, fərqli qiymətlər alıb ayrı-ayrı ssenarilər yazmışıq, tiplərimiz fərqli olub, saçlarımızın rəngi də eyni olmayıb, hətta gözlərimiz də fərqli rənglərdə nəmlənib... 

Sən əsmərlərə həsədlə baxarkən, mən sarışınları böyük hikkə ilə süzmüşəm...  Qələmlərimiz də fərqlidir... Birimiz gördüklərimizdən, digərimiz görmədiklərimizdən yazırıq... Sən payızla bütün rənglərində xoşbəxt cütlükkən, mən nəmli yaşılı sarıya hamilə buraxan rənginin yasaq ilişkisi... Sən ümidin sarışın haliykən, mən özünə qəsdin əsmər duruşu...   Səninlə fərqliyik, siyasi düşüncələrimiz belə, xidmətlərimiz hətta... Fərqli sistemlər qurmağa çalışarkən eyni sistemə bilmədən fərqli yollarla xidmət edən ayrı davaların savaşçılarıyıq... Sənin azadlığın torpaqdan güc alarkən, mənim özgürlüyüm səmadan ruhlanır...  İnqilablarımız belə ayrı nəticələr verir... Döyüşçülərimizin rəngləri də fərqlidir, qütblərimiz belə əksdir, sən günəşi qucarkən, mən günəşi doğmağa çalışıram... Qürbətlərimiz var fərqli yolların sonunda... Və də mənzildən uzaqlaşdıran qaçışlarımız var fərqli qəhrəmanların qollarında... Hər ikimiz şərəflə ödülləndirilmişkən, qanımızda maviliyin fərqli çalarlarıyıq səninlə...  Sən bir qövmün yalana dörd ayaqlı qurtuluşuykən, mən həqiqətə bacaqsız tərkedilişi...  Dil əhlinin yanında da isimlərimiz ayrı səslənir... Sən müqəddəsliyin sifətləndirilişi, mən sifətin daşıyıcısıyam...  Hal əhlinin yanında sən əsrəfül-məxluqati yaradılış mayesiykən mən mayenin döllənişiyəm...  Və də... Sevgili yanında sən əqlin dahi anlatamadığı qutsallığın özüykən, mən qutsallığı batinimdə daşıyan qayesi... Olmazsan mənasızlaşar varlığım, olmazsam dərkedilməz varlığın...  Hər tanesində CAN gizlərkən, eşqin zərrələrini və də EŞQ hər tanəsində var olarkən can üçün ya da sadəcə bir cümlədə ALİMlərə “OL” əmri, itirər bunca fərq hökmünü, düşər iqtidardan fərmanlar... İki kəlimə qalar... EŞQ və CAN... Və nida hayqıran... 

SƏN MƏNSƏN, MƏN SƏNƏM!