Qardaşı oğlunun yanmağına sevinən qadınlar, sakinlərdən psixologiya dərsi və icra başçısına "döşəyənlər"

Əslində yazılası bir şey qalmamışdı. Yanan yanmış, ölən ölmüşdü. Dəqiq olmayan təkcə həyatını itirən şəxslərin sayı idi ki, bunu da öyrənmək üçün hadisə yerinə getməyə gərək yox idi. Ancaq bütün bunlar redaksiyada düşündüklərimdir. Amma...

...Saat 14:30. Həmkarım Həsən Babayevlə Binəqədi rayonunun 8-ci mikrorayon ərazisində yanmış 16 mərtəbəli yaşayış binasının yaxınlığındayıq. Hadisədən 2-3 saat keçməsinə rəğmən, hər kəs təşviş içindədir. Kimi dostunu, kimi yaxınını, qohumunu, kimi də övladını axtarır. Bu arada bir haşiyə çıxım. Gördüklərim mənə 1993-cü ildə Qubadlı işğal olunanda gördüklərimi xatırladır. Bir anlıq hər şeyi unudub öz yaşadıqlarımı düşünməyə başlayıram. Amma 16 mərtəbəli binanın 14-cü mərtəbəsindən yellənən ağ parçaya aşağıdakıların verdiyi reaksiya məni yenidən hadisə yerinə "qaytarır". Deyəsən kimsə sağ qaldığını aşağıdakı əzizlərinə çatdırmaq istəyir.

...Bir qədər irəliləyirik. Yaşlı qadın qonşu binadan keçmiş qonşusu və rəfiqəsi olan bir xanımın hayına gəlib. Ətraf binalarda yaşayanlar isə "belə bir gün bizi də gözləyir" deyirlər. Yaxınlaşırıq, mətbuatdan olduğumuzu bilincə susmaq "qızıl olur". Olsun. "Olan da sizə olur" demək istəyirəm, amma yeri deyil.

Qonşu binanın həyətindəyik. İnsanlar ortayaşlı bir xanımın başına yığışıblar. Hamı Binəqədi rayonunun icra başçısı Xaləddin İsgəndərovun ünvanına "döşəyir":

"Təzə icra başçısı gələndə bu üzlüklər dəb oldu. Bilmirik, niyə belə edirlər? Axı bunların məqsədi nədir? Guya rayonu gözəlləşdirir".

Yaxınlaşıb özümüzü təqdim edirik. Sakinlər elə reaksiya verirlər ki. az qalıram yanğının bütün məsuliyyətini öz üzərimə götürüm. Fotoda gördüyünüz bu gənc xanım isə deyəsən psixoloqdur. Fürsətdən istifadə edib psixologiya ilə bağlı bilgilərini bizimlə paylaşır:

"Siz məsafədən danışırsız, insanların psixoloji durumuna təsir edirsiniz. İnsan faktorunu nəzərə alın".

Hə, deməli, insan faktorunu da nəzərə almaq lazım imiş. Heç xəbərim yox idi. Həm də sözün açığı yaxınlaşıb sualımı xanımın qulağına verməyə üzüm gəlmədi. Ona görə elə uzaqdan soruşdum. Amma hər reportaj jurnalist üçün bir əyani dərsdir...

Əslində belə durumda yumorun heç yeri yoxdur. Ancaq indi deyəcəyim fakta gülməmək olmur. Həyətdən çıxıb binanın yaxınlığındakı yarımtikiliyə girmək istəyirik. Çünki buradan baş verənləri izləmək daha asandır. Polis çavuşu kim olduğumuzu soruşur.

-Bəli, jurnalistik, diktofonumuz da var, danışığımız da yazılır.

- Vəsiqənizi göstərin.

-Baş üstə.

Cibimdən Ölkə.Az-ın direktorunun vəsiqəsidir. Öz vəsiqəm olmadığından, hər ehtimala qarşı götürmüşəm. Vəsiqəni çıxarıb polisə göstərirəm və reaksiyası...

- Bunu bayaqdan belə deyin də. Keçin, keçin.

Əcəba, doğrudanmı direktorumuzla bu qədər çox oxşayırıq, yoxsa polisə metro kartımı da göstərsəydim, "keç" deyəcəkdi? Yəni yarımtikiliyə keçmək üçün əsas olan vəsiqəydi?

Bu gənc oğlanın adı isə Rəsulov İxtiyardı. Deyir ki, 17 ildir burada yaşayır və öncə də belə hadisələrə bir neçə dəfə şahidlik edib:

"Bizim binanın da üzlüyü belədir. Çox qorxuruq, sabah da eyni hadisə bizim başımıza gələ bilər. Bunun ən yaxşı yolu vurulan üzlükləri çıxarmaqdır. Onu da əgər etsələr...".

Yarımtikilinin bir neçə addımlığında ortayaşlı iki qadın necə içdən ağlayırsa, adamın tükləri biz-biz olur. Yaxınlaşmağa ehtiyat edirəm. Həm də bayaq "yanğının səbəbini bizdə görən" sakinlərin psixologiya ilə bağlı dedikləri yadımdadır. Gərək gözləyim, qadınlar bir qədər sakitləşsin. Sakitləşirlər... Xanımlardan heç biri adlarını demək istəməsə də, bildirirlər ki, 28 yaşlı qardaşları oğlu Yaşar Nəcəfov binanın 14-cü mərtəbəsində qalıb. Yaşar dükanda satıcı işləyib bu binada kirayədə yaşayırmış. Xanımlar o qədər gərgindirlər ki, artıq Yaşar barədə keçmiş zamanda danışmağa başlayıblar...və bu an... zəng gəlir... Yaşar yanıq xəsarətləri alsa da, sağdır, 5 saylı xəstəxanaya yerləşdirilib.

Bəlkə də ilk dəfədir kimsə qardaşı oğlunun yandığına görə sevinir... Hər kəsə keçmiş olsun!

İntiqam VALEHOĞLU

FOTOLAR: Həsən Babayev

Ölkə.Az