Zeytun ləqəbli xalq artisti və YUĞ
İntiqam VALEHOĞLU
Yayda mən "Azdrama"da baş verənlərdən yazanda bir-iki jurnalisti çıxmaq şərti ilə hamı susurdu. Vəziyyət o yerə çatmışdı ki, xalq artistləri arasında uzaqdan yumruq atmaq, yaxından kəllə vurmaq, orta məsafədən dombalaq aşmaq, hündürlükdən əsnəmək, orta-uzaq məsafədən asqırmaq, yerində mürgüləmək, çırtma vurub qaçmaq, dalaşanları sakitləşdirmək yarışı keçirilirdi. Nədənsə, əli qələm tutan heç kim ölkənin əsas teatrında keçirilən idman yarışlarını işıqlandırmaq istəmirdi.
Ən yaxşı halda sosial şəbəkədə status yazıb hırıldaşırdılar. Hələ ağzının seliyini şərhlərə axıdanlar da olurdu. İndi isə YUĞ teatrında vəziyyət qarışıb. Deyilənə görə teatrın binasını sökəcəklər. Elə bu haqda xəbəri də ilk mənə dedilər, yazdım. Halbuki bu teatrın estetikası, vermək istədiyi mesaj, məqsəd mənə hələ də çatmır. Bəli, o da mümkündür ki, söhbət çox böyük mesajlardan gedir deyə, mən onu qavraya bilmirəm. Gərək düzünü danışasan. Doğrusu, anlamasam belə, bu teatrın binasının sökülməsi xəbəri xoş olmadı. Çünki ən azından bura gələn insanlar-həm tamaşaçısı, həm də aktyoru- pis işlərdən uzaq olurlar, kiminsə cibini soymurlar, qabağını kəsmirlər. Gəlib öz ağılları kəsən kimi tamaşalarını hazırlayıb təqdim edirdilər. Hərçənd ki, bu teatrın sökülməsinə qərar verilməsinin əsas səbəbkarı elə özləridir. Nazirlik gördü ki, YUĞ-çular öz teatrlarından qaçaq düşüblər, ustadlarının ocağını yandırmaq istəmirlər, "Azdama" səhnəsində "petliçka" mikrofonla çıxış etmək onlar üçün daha rahatdır, ona görə belə bir qərara gəlindi. Qısaca izah etsək, dədəsinin evinə sahib çıxmayan oğulun qonşunun həmin evə sahiblənməsinə haray-həşir qoparması anlaşılan deyil. Qardaşım, hamınız axışmışdınız "Azdrama"ya, YUĞ da qalmışdı başsız-bərəsiz. İndi dövlət də deyir ki, belədirsə, sizə bir kitabxana da bəs edər. Rus demişkən, "temboli" intellektual teatrsınız. Kitabdan zaddan oxuyub başınızı qatarsız, biz də maaşınızı yazarıq. Sən mənim canım pis deyirlər?
Amma mənə hələ də qaranlıq qalan həmkarlarımla bağlı məqamdır. Doğrudanmı siz hamınız YUĞ-la yatıb, YUĞ-la durursunuz? Həqiqətənmi bu teatrı belə çox sevirsiniz? Gerçəkdənmi Vaqif İbrahimoğlu fəlsəfəsi sizə bu qədər yaxındır? Ay siz ölməyəsiz, yalansa. Narahat olmayın, qarğış deyil. Çünki zatən yalan münasibətdir deyə, qarğış da sayılmaz.
Yeri gəlmişkən, bir məqama da xüsusi diqqət yetirmək istərdim. Bildiyimə görə, İsrafilov dönəmində Azərpaşa Nemətova salam verməyən xalq artistləri var ki, bu gün onun kabinetinə düşmək uğrunda dəridən qabıqdan çıxırlar. Mənə görə onlar da öz aləmlərində haqlıdırlar. İnsanlar həyatda daşıdıqları ləqəbin haqqını verməlidirlər. Sabun, şampun, "dove", yaxud alma, heyva, zeytun... Bütün bu sadaladıqlarım sənət aləmində aktyorların davranışdan asılı olaraq bir-birinə qoyduğu ləqəblərdir. Məsələn, sabun heç vaxt almanın funksiyasını yerinə yetirə bilməz. Heyva isə ömründə zeytun olamaz, arkadaş. Olursa, onda ondan heyva olmaz. Necə deyərlər, hər teatrın öz zeytunu, hər zeytunun öz teatrı. Yaxud hər heyvanın öz teatrı, hər teatrın öz heyvası. Öz aramızdı, yanıltmacvari söhbətlərdi ha. Elə bunlardan da istifadə eləmək olar.
Nəysə... Amma gərək YUĞ-u sökməsinlər. Gül kimi hamam hayıfdı...
