Elə bir günah eləmişəm ki...
İntiqam VALEHOĞLU
Mingəçevir Dövlət Dram Teatrı mətbuata müraciət edib. Canıyanmışlar nətəhər müraciət ediblərsə, gəlib bizə çatmayıb. Səhər tezdən müraciəti oxuyuram, kövrəlirəm, bir az sakitləşirəm, sonra yenə başlayıram dilxor olmağa. İş yoldaşlarım da elə bilir ki, nəsə başqa problemdir. Deyə bilmirəm ki, bundan böyük günah olarmı? Mən ömrüm boyu edə biləcəyim 3-5 böyük günahdan birini eləmişəm. Gəlin əvvəlcə müraciətdən bir hissəni təqdim edim, siz də oxuyun. Görün mən necə günahlar edirmişəm?
"Bir neçə ildir ki, kütləvi informasiya vasitələri ilə sıx əməkdaşlıq edərək, teatr haqqında media təmsilçilərinin bütün şifahi və yazılı suallarını müntəzəm olaraq cavablandırır, teatrın fəaliyyətinə dair tədbirləri, premyeraları KİV-lər vasitəsilə ictimaiyyətə çatdırır. Və bu əməkdaşlıqdan məmnunluq hissi duyur".
Əvvəla ondan başlayaq ki, bu teatrdan şəxsən mənə 4-5 dəfə press-reliz göndərilib. Göndərən də direktor müavini Vüsal Məmmədov olub. Vicdanıma and olsun ki, özünə hörmət eləyən səkkizinci sinif şagirdi elə yazını müəllimin stolunun üstünə qoymazdı. Elə bil ki, bazardan bir yoluq hinduşka alıb gətirirsən, sabah da 4-5 qonağın var. Amma hinduşka o qədər pis gündədir ki, məcbur olub kəsmirsən, gedib bazardan broyler toyuq alıb, məclisi yola verirsən, hinduşkanı da bəsləyirsən ki, quş cildinə düşsün. Bax, Mingəçevir teatrından gələn press-relizlər adətən həmin yoluq hinduşkanın günündə olur. İnanıram ki, həmin press-relizi olduğu kimi saytda dərc eləsəm, oxucular ağlınıza və ağlımıza gəlməyən söyüşlər kəşf edə bilərlər.
Amma gərək imam üçün ağlayanda, yezid üçün də 1-2 qaşıq göz yaşı axıdasan. Bəli, bu teatr mətbuatla əməkdaşlıqdan o qədər məmnunluq hissi keçirirdi ki, birinci kurs tələbəsi olan 40 yaşlı direktoru Səxavət Məmmədov iyirmi gün əvvəl bəndənizi "razborka"ya çağırmışdı. Hələ tərbiyəsinə uyğun olan təhqiri demirəm. Əslində, bu, tərbiyədən daha çox, tərbiyəsizlik idi. Mən də birinci kursda oxumasını, dəliqanlılığını, gəncliyini nəzərə alıb bağışladım.
Keçək müraciətin ikinci hissəsinə. Sitat:
"Son zamanlar Mingəçevir Dövlət Dram Teatrı haqqında bəzi KİV-lərdə teatra aidiyyəti olmayan materiallar dərc olunur. Jurnalistlər öz peşə etikası prinsiplərinə əsasən, hər hansısa baş verən hadisənin təsvirini dəqiq və konkret faktlar əsasında verməyə diqqətlə yanaşmalı, peşələri ilə əlaqədar ünsiyyətdə olduqları adamların şəxsiyyətinə və ləyaqətinə hörmət etməli, onları incidə biləcək heç bir hərəkətə yol verməməlidirlər. Ayrı-ayrı adamların şəxsi həyatına müdaxilə, bu haqda faktların yayılması jurnalist üçün yolverilməz sayılır. Mətbuat işçisinin şayiələrə əsaslanıb hər hansı şəxs barədə məlumat hazırlamağa, onun nüfuzuna zərər gətirə biləcək ifadələr işlətməyə hüququ yoxdur. O, faktların təhrif olunmasına yol verməməli, onları şəxsən öz materiallarının taleyi və ya işlədiyi redaksiyanın mənafeyi naminə seçib istifadə etməməlidir".
Buradan Mətbuat Şurasının sədri Əflatun Amaşova müraciət edirəm. Bölgələrdə mətbuatı bu cür dərindən bilən kadrlarımız var. Əgər mümkünsə onların ya şurada, ya da başqa bir mətbuat orqanında fəaliyyət göstərməsinə yardımçı olasınız.
Zarafat bir qırağa, amma adamda abır-həya yaxşı şeydir də. Heç olmasa, abır olmayan yerdə həya, həya olmayan yerdə abır da pis olmazdı. Amma bu müraciəti oxuyanda anlayırsan ki, heç biri yoxdur. Sən rəhbəri olduğun teatrı idarə edə bilmirsənsə, teatrda kitabxana olmadığı halda iki qadını "kitabxanaçı" adı ilə dram artisti ştatına işə götürürsənsə və sonra bütün bunları "teatra aidiyyatı olmayan" adlandırırsansa, deməli, sənin vicdan hissin də yerində deyil. Hələ mən onu demirəm ki, bu xəbəri bizə ötürən mənbə həmin "kitabxanaçılar"ın hər birindən 2500 manat aldığınızı iddia etmişdi. Lakin buna tam əmin olmadığıma görə yazmamışdım. Onu da yaza bilərdim ki, həmin "kitabxanaçılar"ın ailələri, birinin isə həyat yoldaşı pulunu geri tələb edib. Heç bunu da yazmamışdım. Çünki o barədə də yüz faiz məlumata sahib deyiləm.
İndi keçirik zırıltı müraciətin üçüncü hissəsinə. Bax bu bənd əsl tragikomediyadır. Sitat:
"Ancaq, təəssüflə qeyd etməliyik ki, bəzi jurnalistlər bu prinsiplərə əməl etməyərək, istədikləri materialları KİV-də yayır, bununla da ayrı-ayrı şəxslərə, kollektivlərə, xüsusilə də Mingəçevir Dövlət Dram Teatrının yaradıcı kollektivinin işinə mənəvi zərbə vurur, yaradıcı mühiti pozurlar.
Odur ki, xahiş edirik, gələcəkdə Mingəçevir Dövlət Dram Teatrı haqqında hər hansısa material dərc etmək arzusunda olduğunuzda, birbaşa teatrın rəsmi mövqeyini öyrənin".
Bu müraciəti kim hazırlayıbsa, ona Rəsul Quliyev tərzində cavab verməl olacağam. Ay badbaxt, məgər teatrın telefonları işləyir ki, teatrın mövqeyini də öyrənə bilək? Direktor mənə yazdığı təhdid və təhqirdən sonra necə hürkübsə, sosial şəbəkədəki profilinin ağzına bir yekə qıfıl vurub. İndi də yüklədiyim proqramın sayəsində görürəm ki, gündə ən azi bir dəfə direktor müavini Vüsal Məmmədov "kəşfiyyat"a gəlir profilimə. Hələ qadın profillərini demirəm...
Növbəti müraciətinizi səbirsizliklə gözləyirəm.
